Istnieje wiele mitów na temat pękania stawów. Dwie najczęstsze to to, że nasze kostki staną się większe, jeśli je złamiemy, albo dostaniemy artretyzmu. Żadne z nich nie jest prawdopodobne, ale jest prawdą, że niektóre formy pęknięć są niepożądane.
Istnieją dwa powody, dla których nasze stawy pękają i skrzypią. Jednym z nich jest to, że kości ocierają się o siebie, a drugim jest to, że kości stawu są unieruchomione. Będziemy je badać na raz.
Pocieranie kości
Większość dźwięków stawów, które słyszymy, jest spowodowanych tarciem kości. To jest „popping tarcia”. Kiedy pstrykamy palcami, ściskamy kciuk i środkowy palec razem na tyle mocno, aby wywołać tarcie. Następnie staramy się przezwyciężyć to tarcie innymi mięśniami dłoni. Ta opozycja sił powoduje lekkie ugięcie kości palca i kciuka. Kiedy dwa palce w końcu prześlizgują się obok siebie, kości odbijają się gwałtownie i krótko wibrują, jak kamerton. Tworzy to trzaskający dźwięk.
Trzaskanie naszymi palcami wcale nie jest bolesne ani szkodliwe, ale czasami nieumyślnie wytwarzamy te trzaskające dźwięki w innych stawach, na przykład w łokciach. Kiedy nasz łokieć na krótko „chwyta”, a następnie trzaska, może być dość zaskakujące, a nawet lekko bolesne, jeśli wibrujące kości uciskają nerw. Dźwięk trzaskania ma tę samą przyczynę, co trzaskanie palcem: dwie kości łokcia są chwilowo w tarciu, a kiedy się puszczają, wibrują gwałtownie i słyszymy „trzask”.
Zobacz także Joga Anatomia 101: Płyn maziowy i zapalenie stawów
Podobny, ale bardziej niepokojący przypadek pęknięcia tarcia ma miejsce w kolanie. Mówiąc dokładniej, występuje w naszej rzepce lub rzepce. Rzepka czasami unosi się po boku rowka, w którym ślizga się i tymczasowo tam się przyczepia. Jest trzymany na krawędzi rowka przez pociągnięcie mięśni uda. Przypomina to pstryknięcie kciukiem i palcem, ale ten moment jest bardzo krótki, ponieważ gdy kolano zgina się i porusza, rzepka traci niepewną równowagę sił i gwałtownie „wskakuje” z powrotem w rowek, do którego należy. Nie ma w tym nic naprawdę szkodliwego; rzepka nie uszkadza więzadeł ani chrząstki. Ale może być niepokojące, że nasze kolano zablokuje się na chwilę, a następnie zwolni. W najgorszym przypadku występuje lekkie ukłucie ścięgna wokół rzepki, ponieważ zostało ono na krótko rozciągnięte.
Najczęstszym miejscem, w którym słychać trzaski, jest szyja. Większość z nas może potrząsnąć głową i usłyszeć te dźwięki, chociaż nie są one tu tak głośne, ponieważ siły tarcia nie są tak duże. Zaangażowane kości to fasety kręgów szyjnych - zazwyczaj jest ich kilka, dlatego dźwięk brzmi „chrupiąco”, jak chodzenie po kamieniach.
Zobacz także Snap, Crackle, Pop: Co jest z głośnymi stawami?
Czy to jest dla ciebie złe?
Jeśli nieumyślnie wyskoczy nam łokieć lub kolano, nie ma się czym martwić. W naszych stawach jest na tyle luzu, że te skręcenia są nieuniknione i nic się nie dzieje. Świadoma próba wywołania tych dźwięków ma jednak niewielką wartość. Tak jak pstryknięcie palcami wymaga pewnego wysiłku, wiele osób może podnosić biodra w kółko, wykonując przysiady lub podnoszenie nóg.
Inni ludzie mogą robić podobne rzeczy z kolanami. To nie jest pożądane. Nawet kciuk boli, jeśli wystarczająco go złamiemy. Jeśli uczeń nalega na powtarzalne przebijanie stawu, staw może stać się zaogniony i bolesny. Dzieje się tak, ponieważ organizm próbuje zminimalizować tarcie, pęczniejąc w workach z płynem, które wyściełają nasze stawy. Te worki nazywane są kaletkami, a ich stan zapalny nazywany jest zapaleniem kaletki. Zapalenie kaletki najczęściej występuje w małych stawach barku i łokcia.
Zapalenie kaletki jest mniej prawdopodobne w rzepce, ale ostatecznie chrząstka może ulec zużyciu i podrażnieniu. Ten stan nazywa się chondromalacją i powoduje ból kolana przy zginaniu.
Zobacz także Utrzymywanie szczęśliwych stawów
Co robić?
Jeśli uczeń może złamać biodro przy każdym unoszeniu nóg, powinien wypróbować jedną z poniższych możliwości, aby uniknąć tarcia w stawie.
1. Unoś nogi ze zgiętymi kolanami.
2. Eksperymentuj, trzymając lekko rozstawione nogi.
3. Nie pozwól, aby nogi zbliżyły się zbyt blisko podłogi podczas opuszczania stóp.
Tarcia rzepki można czasem uniknąć, lekko odchylając stopę w pozycjach i trójkątach wojownika. Jednak ze względu na unikalną strukturę kości u każdej osoby czasami bardziej pomocne może być obrócenie stopy do wewnątrz niż na zewnątrz. Często napięcie rzepki można również złagodzić, przechodząc do tyłu do Warriora, a nie do przodu. Cofnięcie się do tyłu rozluźnia zgiętą przednią rzepkę, pozwalając jej ślizgać się tak, jak powinna, z minimalnym tarciem.
Podczas ćwiczeń Chaturanga lub Upward Dog czasami pojawiają się tarcia w łokciu lub ramieniu. Pomocne może być poproszenie ucznia o szersze ręce i wyciągnięcie łokci. Ta odmiana wymaga większej siły do wykonania, więc początkujący mogą potrzebować trzymać się kolan, a nie stóp.
Zobacz także Alexandria Crow o Słuchaniu swojego ciała podczas jogi
Wspólne mocowanie
Drugą przyczyną trzaskania stawów jest fiksacja. Kości unieruchomionego stawu są tymczasowo sklejone z powodu ssania, a nie tarcia. Kiedy ta próżnia zostaje zerwana, słychać trzask.
Typowym przykładem fiksacji jest to, że dno szklanki z wodą przykleja się do powierzchni, na której się spoczywa. Kiedy między dwiema twardymi, gładkimi powierzchniami znajduje się warstewka płynu, mogą one wytworzyć próżnię, wypychając płyn do krawędzi. Dopóki uszczelnienie płynu pozostaje nienaruszone, próżnia pozostaje. Jeśli będziemy ostrożni, możemy podnieść dość ciężki talerz mocując do niego szklankę.
Zobacz także Unikanie bólu kolana i kontuzji dzięki jodze
Większość stawów ciała jest idealnie ukształtowana, aby mogło nastąpić utrwalenie. Końce kości są wyłożone twardą, gładką chrząstką, a sam staw wypełniony jest płynem maziowym. Płyn ten jest niezbędny do smarowania stawów i minimalizacji tarcia, ale jeśli staw jest wystarczająco długi, część płynu między kośćmi zostaje wyciśnięta i pojawia się chwilowa próżnia lub utrwalenie.
Najczęstszymi miejscami fiksacji są palce u rąk i nóg oraz stawy kręgosłupa i żeber. Kiedy pojawia się fiksacja, zazwyczaj czujemy się „zablokowani” lub „napięci”. Dzieje się tak, ponieważ stawy się nie poruszają. Ludzie, którzy łamią sobie kostki, przerywają fiksację, która występuje w ich palcach. Ludzie, którzy „łamią” kręgosłup podczas skręcenia kręgosłupa, robią to samo. To dla nich dobre uczucie i nie ma w tym nic złego.
Zobacz także Vinyasa 101: 3 kluczowe rzeczy, które należy wiedzieć o kręgosłupie
Znać różnicę
Istnieje ważna różnica między zwolnieniem utrwalenia a trzaskiem tarcia. Po zwolnieniu fiksacji staw nie wyskoczy ponownie, dopóki nie spocznie i nie będzie się poruszał przez pewien czas. Dzieje się tak, ponieważ ponowne utrwalenie wymaga czasu, nawet gdy warunki są sprzyjające. Na przykład szklanka wody nie przyczepi się natychmiast do talerza. Zwalnianie fiksacji stawów jest faktycznie korzystne, ponieważ umożliwia swobodne funkcjonowanie stawów.
Trzaskanie nie jest jak fiksacja. Można go stworzyć dowolnie. Możemy pstryknąć palcem i kciukiem tak często, jak chcemy. Jeśli ty lub twoi uczniowie jesteście w stanie wielokrotnie uderzać biodro, kolano lub szyję, jest to niepożądane trzaskanie. Okazjonalne tarcie nie zaszkodzi, ale pamiętaj, że nie stanie się nawykiem ani nerwowym skurczem.
Zobacz także Sztuka nauczania jogi: 6 wskazówek dotyczących nauczania wyrównania
