Opadający pośladek jest częstym efektem ubocznym ciąży, ale można temu zapobiec - lub poprawić - wzmacniając odpowiednie mięśnie.
Mamusie, z którymi pracuję po urodzeniu często chcą zająć się pupą, która opadła na ich kolana. Jest to powszechne w ciąży, ale można temu zapobiec lub je skorygować.
Przed ciążą większość z nas ma napięte zginacze bioder wynikające z naszych codziennych nawyków - siedzenia w samochodach i przy biurkach - i pociągają one miednicę do przodu, nad łukiem krzywizny kręgosłupa lędźwiowego (lordoza). Podczas ciąży, wraz ze wzrostem wagi dziecka, miednica dostosowuje się, przechylając się bardziej do przodu. To przechylenie miednicy rozciąga ścięgna podkolanowe, co znacznie utrudnia ich zaangażowanie.
Jeśli nie zrobimy nic, aby utrzymać aktywność ścięgien podkolanowych, osłabiają się, a inne mięśnie - głównie mięśnie czworogłowe - zaczynają kompensować. Ten wzór powoduje brak równowagi w ciele i powoduje osłabienie pośladków. Ostatecznie tylne ciało staje się „leniwe”, gdy przejmuje je przednie ciało. Wtedy właśnie widzimy przerażający spłaszczony tyłek opadający w kierunku tylnych kolan. Jeśli podczas ciąży utrzymujemy ścięgna podkolanowe przytomne i silne (lubię wykonywać dwa różne rodzaje przysiadów), możemy zminimalizować rozwój tych zaburzeń równowagi, utrzymując tylną część dokładnie tam, gdzie powinna!
3 sposoby na podniesienie tyłka
