Zapytaj kogokolwiek, kto nie praktykuje jogi, dlaczego nie spróbuje i istnieje szansa, że ​​usłyszysz jakąś wersję tego: „Nie mogę uprawiać jogi, ponieważ nie mogę nawet dotknąć palców u nóg”. Podczas gdy jogini i nauczyciele jogi mogą podać wiele powodów, dla których brak elastyczności faktycznie stawia kogoś na przewadze w jodze, łatwo jest zauważyć, jak powszechne jest przekonanie, że jogini muszą być giętcy: joga często przyciąga hipermobilnych uczniów. W końcu hipermobilne ciała w naturalny sposób wchodzą i wychodzą z szerokiego zakresu ruchu, którego wymaga wiele pozycji jogi.

Jednak większość nauczycieli jogi zgadza się, że jogini hipermobilni mają go o wiele gorzej niż ci, którzy mają trudności z dotykaniem palców u nóg, ponieważ cała ta elastyczność zazwyczaj inspiruje joginów hipermobilnych do wykorzystywania naturalnego rozluźnienia stawów, co prawie zawsze prowadzi do kontuzji i bólu .

Zobacz także  Inside My Injury: Jak skończyłem z całkowitą wymianą stawu biodrowego w wieku 45 lat

Wyciąganie kolan i łokci poza proste, bez wysiłku wsuwanie się w szpary, pukanie tułowia na podłodze w Upavistha Konasana (zgięcie do przodu z szerokim kątem w pozycji siedzącej) - wszystko to może być oznaką nadmiernej mobilności w praktyce jogi. Jednak zamiast myśleć, że hipermobilność jest „zła” dla praktyki jogi - lub że joga jest zła dla praktykujących hipermobilność - rozważ następujące strategie, aby dodać siły i stabilności ćwiczeniom asan, jeśli masz do czynienia z hipermobilnością:

1. Wycofaj się z zakresu końcowego: mięśnie mają lepszą dźwignię i mogą wywierać większe napięcie, aby ustabilizować stawy, gdy stawy są ustawione w połowie odległości.
2. Zwolnij: Wolniejsze  ruchy daje mózgowi czas na rekrutację większej liczby włókien mięśniowych w celu zwiększenia napięcia mięśni. To maksymalizuje stabilność.
3. Szukaj informacji zwrotnych z zewnątrz:  ponieważ nadmierna mobilność może osłabić poczucie ciała ucznia w przestrzeni, rekwizyty i sprzęt mogą dostarczyć informacji o rzeczywistej pozycji i zakresie stawów (w porównaniu z tym, co mogą odczuwać).

Pasma oporowe mogą skutecznie ułatwić wszystkie te strategie. Praktycy mogą aktywnie pracować z zewnętrznymi napięciami ze strony zespołów i przeciwko nim, a nawet mogą cieszyć się uczuciem „lepszego trzymania się razem”. Być może najbardziej użyteczne jest to, że opaski działają jak hamulce, spowalniając ruch i ograniczając zakres ruchu w sposób, w jaki czasami hipermobilne tkanki miękkie nie mogą. Uczniowie hipermobilni uczą się następnie stawiać wyzwania swoim siłom, zamiast wykorzystywać swoją elastyczność.

Praktyka domowa: Joga z opaskami do hipermobilności

Oto sekwencja Jogi z Wstęgami Oporu, która prowadzi do pozycji drzewa. Pasma oporowe użyte w sekwencji obejmują dwa 5-metrowe paski o średnim poziomie oporu z małymi pętlami przywiązanymi na każdym końcu oraz jeden mały, zapętlony pasek o umiarkowanym oporze.

Pozycja drzewa

o autorze

Chcesz poznać nowoczesną naukę o ruchu i stać się silniejszym? Dołącz do Laurel w jej sześciotygodniowym programie online Resistance Bands 101. Dowiesz się, jak opaski mogą pomóc Twojemu organizmowi dostosować się do odporności, elastyczności i precyzji. Zapisz się dzisiaj!

Original text

Contribute a better translation

---