Właśnie wróciłem z niesamowitego tygodnia na Maui, gdzie prowadziłem rekolekcje w Four Seasons Wailea. Tak się złożyło, że był to najlepszy sezon na humbaki, co oznaczało, że byli wszędzie . To było niezwykłe. Siedziałem tam, jedząc lunch, patrząc, jak wylewają wodę przez otwory lub byłem świadkiem pęknięcia całego ciała.
Powinienem wspomnieć, że kocham ocean, ale czuję się bardzo nieswojo, jeśli chodzi o przebywanie w nim. Tam starałem się przezwyciężyć strach - wiosłowałem na pokładzie, nauczyłem się wiosłować na hawajskiej podporze, a nawet pływałem kajakiem. Moja wycieczka kajakiem prowadzi mnie na odległość 100 stóp od tych wspaniałych stworzeń (prawdopodobnie najbardziej jednocześnie niesamowite i przerażające doświadczenie, jakie kiedykolwiek miałem), mając między nami tylko trochę wody i małą łódkę. Gdy aktywność wielorybów zwolniła, ludzie zdecydowali się zanurzyć w oceanie, w miejscu, w którym przed chwilą znajdowały się wieloryby. Skakanie do oceanu, gdzie pod dnem pływa mnóstwo morskiego życia wielkości autobusu szkolnego, brzmiało dla mnie jak koszmar na jawie. Zostałem na pokładzie, podczas gdy inni wskakiwali do środka i słuchałem z niedowierzaniem, kiedy wynurzali się na powierzchnię i mówili, jakie to niesamowite i że można usłyszeć wieloryby śpiewające pod wodą.
Spojrzałem przez krawędź kajaka i pomyślałem o swojej praktyce jogi - zobowiązuję się do wybierania na co dzień miłości zamiast strachu. Nigdy nie mówię nigdy o pozie jogi lub wyzwaniu, ponieważ wiem, że jestem w pełni zdolny do wszystkiego, na co myślę. Spojrzałem z powrotem na wodę i wiedziałem, że czas wskoczyć.
Więc zrobiłem.
Zanurzyłem głowę na tyle długo, by usłyszeć kilka akordów humbaków śpiewających ich piosenkę i nie mogłem powstrzymać uśmiechu. Jogini morza śpiewali mi swoje pranajamy. Kiedy w końcu wróciłem na pokład mojego kajaka, poczułem, że robię to z ogromną dodatkową miłością.
Podejmując wyzwanie w tym tygodniu, przypominaj sobie, że możesz . Tworzymy własne ograniczenia. Więc zanurz palce w tej pozycji i ciesz się pięknem dostępnym dla nas, gdy stawiamy czoła naszym lękom.
Krok 1:
Przed walką z Visvamitrasaną, będziesz chciał rozgrzać ciało kilkoma pozdrowieniami słońca, zwrotami akcji i otwieraniem ramion. Kiedy poczujesz się ciepło i ciepło, zacznij od psa skierowanego w dół i wysuń prawą stopę do przodu, aby spotkać ręce. Pozostań na kuli tylnej stopy i przyłóż obie ręce do wewnętrznej strony przedniej nogi (może być konieczne poruszenie prawą stopą nieco w prawo, aby zrobić dodatkową przestrzeń). Opuść oba przedramiona na ziemię (jeśli jest to zbyt intensywne, będziesz ćwiczyć umieszczanie rąk na blokach, aż biodro się otworzy). Przytrzymaj tutaj przez 8 oddechów, wysuwając klatkę piersiową do przodu i wydłużając lewą piętę do tyłu, aby stworzyć prostą, długą nogę. Następnie chwyć prawą kostkę prawą ręką i zacznij przesuwać ramię za łydką, jakbyś zakładał plecak.Kiedy nie możesz już głębiej wtulić się w ramię, rozszerz swoje spojrzenie i klatkę piersiową i weź kolejne 8 oddechów.
Krok 2:
Połóż tylne kolano na ziemi i obróć na nim tak, aby Twoja tylna goleń była równoległa do przodu maty (jak podpórka). Jeśli okaże się, że masz nieco więcej miejsca na przytulanie z nogą „plecaka”, ponownie przesuń prawe ramię do tyłu za łydkę. Połóż prawą dłoń na ziemi, ale przejdź nią kilka cali w prawo (jeśli jesteś na macie do jogi, prawdopodobnie zdejmiesz rękę z maty na ziemię lub blisko krawędzi). Trzymaj prawy łokieć zgięty i odchyl się do tyłu i w prawo. Odchylaj się do tyłu, korzystając z podpórki podpórki pod tylną łydkę, aż będziesz mógł podnieść prawą stopę i lewą rękę nad ziemię. Prawa ręka pozostaje zgięta, tworząc półkę, na której może spocząć prawa noga.
Krok 3:
Lewą ręką chwyć górną lub prawą stopę. (Uwaga: jeśli masz napięte ramiona, możesz użyć paska do jogi. Utwórz pętlę i umieść ją na podbiciu prawej stopy. Możesz odciągnąć klamrę ręką tak mocno, jak potrzebujesz odciążenie ramienia). Pochyl podbródek i zacznij prostować prawą nogę, otwierając klatkę piersiową, pozwalając ramieniu przejść nad głową. Na początku prawy łokieć będzie zgięty (a ramię szczęśliwie pozostanie w stawie). Kiedy jednak prawa noga się prostuje, zacznij prostować prawą rękę, aby zapewnić stabilność. Ujędrnij górną zewnętrzną rękę i prawe biodro, aby otworzyć klatkę piersiową. Jeśli ci to nie przeszkadza, spójrz w górę.
Krok 4:
Istnieje ogromna różnica w równowadze między krokiem 3 a pełną pozą. Zalecam ćwiczenie wariacji kroku 3 przez dłuższy czas, zanim przejdziesz dalej, aby w pełni poczuć i zrozumieć otwieranie bioder i obracanie się klatki piersiowej i ramion. Jeśli jednak jesteś gotowy, aby przejść dalej, zaczynamy! Rozpocznij od psa skierowanego w dół i zrób krok prawą stopą do przodu, aby spotkać się z dłońmi, gdy obracasz tylną stopę płasko, jakbyś przygotowywał się do stanięcia w Warrior I. Zamiast wstawać, rozpocznij tę samą pracę z plecakiem, którą wykonywałeś Krok 1 - chwyć prawą łydkę prawą ręką i opuść klatkę piersiową, aby jak najdokładniej objąć ramię za nogę. Utrzymując ramię tam, gdzie jest,wyciągnij prawą dłoń w bok o kilka cali, trzymając łokieć zgięty (musisz wyprowadzić ją na tyle daleko w bok, aby mieć coś, do czego można się pochylić, nie tracąc równowagi). Zacznij odchylać klatkę piersiową w prawo, aż będziesz mógł najpierw podnieść lewe ramię, a następnie prawą stopę. Chwyć górną część prawej stopy lewą ręką (trzymając górną część stopy łączącą się z zewnętrzną krawędzią) i zacznij prostować nogę do przodu, gdy górny łokieć ugnie się, aby otworzyć klatkę piersiową. Podczas otwierania klatki piersiowej ważne jest, aby utworzyć kotwicę w tylnej nodze. Wbij w zewnętrzną krawędź lewej stopy tak bardzo, że czujesz się, jakbyś tworzył mini jaskinię z łukiem. Jeśli ta pozycja jest dla ciebie nowa - spójrz w dół. To będzie najłatwiejsze do zrównoważenia. Gdy poczujesz się z nim bardziej komfortowo,spójrz w bok lub do góry, aby znaleźć pełny wyraz klatki piersiowej.
Uwaga: Jeśli twoje biodra są szczególnie niskie, powinieneś poświęcić więcej czasu na fazę „plecaka”. Chcesz podnieść nogę tak wysoko, jak to możliwe, aby stworzyć długą linię wymaganą w tej pozie. To może być kwestia częstszego skupiania się na otwieraczach bioder, aby uzyskać tę pełną pozę.
Kathryn Budig jest nauczycielką jogi ustawiającą odrzutowiec, która uczy online w Yogaglo. Jest ekspertem od jogi dla magazynu Women's Health, Yogi-Foodie dla MindBodyGreen, twórcą DVD Gaiam's Aim True Yoga, współzałożycielką Poses for Paws, a obecnie pisze książkę Rodale's The Big Book of Yoga. Śledź ją na Twitterze; Facebook; lub w jej witrynie internetowej.
