Jak skończyło się na konieczności wymiany stawu biodrowego w wieku 45 lat

Często rozmawiam ze swoim ciałem. W rzeczywistości myślę o swojej praktyce jogi jako o przygodzie polegającej na oddaniu głosu wszystkim częściom mnie, w tym martwym punktom i jasnym punktom.

Jako nastolatek walczyłem i przeżyłem anoreksję psychiczną i bulimię. Dysmorfia ciała prześladowała mnie w college'u, a joga była kocem bezpieczeństwa, którego używałam do łagodzenia niepokoju i depresji. Jednak joga stała się również „pigułką”, na której polegałem, aby „naprawić” mój emocjonalny ból. Nie czułam się bezpieczna we własnym ciele, chyba że codziennie ćwiczyłam jogę . Był to dla mnie rytuał, który pozwolił mi ukierunkować skupienie, ale jednocześnie pomógł mi odrętwiać się od wyrażania lęków i złości, które podążały za mną jak cień.

Zobacz także Prawda o jodze i zaburzeniach odżywiania

Moją najwcześniejszą praktyką jogi był film Raquel Welch pt. ​​„Total Beauty and Fitness” w wieku 12 lat. Po raz pierwszy zapisałem się do Yoga Journal w wieku 14 lat. W szkole średniej znalazłem miejscowego nauczyciela (mieszkałem w Santa Fe, więc to było łatwe ). Na studiach w Chicago uczyłem się tańca i występów, spędzając czas w Sivananda Center, studio Iyengara, i ćwiczyłem asanę w moim pokoju w akademiku. Latem pracowałem w Omega Institute for Holistic Studies, gdzie poznałem mojego wieloletniego mentora jogi i medytacji, Glenna Blacka. Moje pierwsze „przebudzenie” Kundalini miało miejsce w wieku 19 lat. To wszystko, aby powiedzieć, że byłem całkowicie zajęty praktyką.

Byłam też tą „giętką” dziewczyną, do której nauczyciele często zwracali się, aby zademonstrować pozy. Użyli mnie jak zwierzęcia balonu na karnawale, łatwo zmieniając moje kończyny. Kocham to. Uwielbiałem to, jak moje ciało zmieniało się w kształty, które wydobywały na powierzchnię nowe doznania i percepcje. Podobało mi się, że mam wyjątkowe ciało, które może przypominać pozy przedstawione w Light on Yoga . Jestem niezwykle krótkowzroczny, mam najgrubsze okulary, jakie można sobie wyobrazić, a joga dała mi możliwość zajrzenia w głąb siebie poprzez odczuwanie swoich wnętrzności, zwłaszcza gdy wyszedłem poza moje zaburzenia odżywiania i zacząłem leczyć.

Lata jogi i tańca uczyniły mnie niezwykle elastycznym. Zbudowałem hipermobilne ciało dzięki konsekwentnej praktyce i stworzyłem takie rozluźnienie stawów, że miałem trudności z wyczuciem, gdzie moje kończyny są w przestrzeni. Dopiero gdy znalazłem się w kościstym punkcie zatrzymania w zakresie ruchu, naprawdę poczułem, że osiągnąłem swój limit.

Przez lata rozciągałem się, medytowałem i oddychałem, aby uwolnić się od odczuwania wielu komunikatów z moich mięśni, powięzi i więzadeł. Jasne, moje pozy mogły „wyglądać”, jakby były na miejscu, ale te pozycje powtarzane dzień po dniu niekoniecznie były najlepszym wyborem na długowieczność dla mojej struktury. A uzależniająca chęć rozciągnięcia się była naprawdę nie do zniesienia.

W wieku 31 lat moje stawy często pękały i pękały, a ból odwiedzał mnie. Przyrzekłem przeanalizować swoją praktykę od podstaw anatomicznych i radykalnie zmieniłem sposób, w jaki praktykowałem. Zacząłem dostrajać swoje ciało i to odwróciło moją destrukcyjną ścieżkę. Ale szkoda została wyrządzona, a 14 lat później odkryłem tę ranę. 

Wymiana stawu biodrowego - i jak joga pomogła mi odzyskać zdrowie

10 sierpnia 2017 roku spotkałem się z moim ortopedą, który wykonał na mnie standardowe badanie zakresu ruchu. Obrócił moje biodro w gnieździe, jakby to był wiatraczek na wietrze, spojrzał na mnie i powiedział: „Cóż, tam jest twój wcześniejszy stan”. W tym samym czasie wymówiliśmy słowa: hipermobilność.

Mój zespół chirurgiczny był niesamowity. Mój lekarz oznaczył mi biodro markerem permanentnym, zespół podał mi koktajl znieczulający, a ja trzymałam męża za rękę, dopóki mnie nie zabrali. Nie spałem w sali operacyjnej przez mniej niż minutę, ale pamiętam, że brałem intensywne oddechy brzuszne, aby złagodzić moje obawy. Jednak byłem również optymistą co do nowego rozdziału, o którym wiedziałem, że spotkam się po drugiej stronie operacji.

W miesiącach poprzedzających operację „przylgnąłem” i przygotowałem biodro i całe ciało, aby były zdrowe i silne. Wiedziałem z moich poprzednich 14 lat przebudowy mojego hipermobilnego ciała za pomocą ćwiczeń korygujących Yoga Tune Up® oraz studiów z zakresu masażu i powięzi, że zmaksymalizuję swoje wyniki, nadal poruszając biodrem i utrzymując jego tkanki mocne i elastyczne. Nie cierpiałem z powodu osłabiającego bólu i mogłem wykonywać trening siłowy, Yoga Tune Up® i masaż własny Roll Model aż do operacji.

Na szczęście sama operacja poszła bardzo dobrze. Prawdę mówiąc, od razu poczułem się tak, jakby moje uzdrowienie było bardziej emocjonalne niż fizyczne. Jasne, miałem dużo pracy, jeśli chodzi o poprawę zakresu ruchu oraz rozwiązanie problemu sztywności i ograniczeń w biodrze. Jednak w ciągu kilku dni po operacji zdałem sobie sprawę, że prawdziwe uzdrowienie następuje na wszystkich poziomach - a różne priorytety uwagi mają tendencję do wypływania na powierzchnię i domagania się, abym patrzył na nie we własnym tempie.

Kiedy to piszę, jestem prawie osiem miesięcy po operacji i wciąż mogę powiedzieć, że największym wyzwaniem dla mnie nie była fizyczna praca nad zdrowiem, ale raczej zmiany tożsamości, które towarzyszyły aklimatyzacji do mojego nowego biodra - i nowego myśląc o potencjale mojego ciała. Tak wiele z mojej tożsamości było pochłonięte przez lata dumą z bycia ekspertem w dziedzinie zmysłów ciała. Praca, której uczę, kładzie nacisk na propriocepcję (ogólny zmysł pozycyjny) i interocepcję (odczuwanie fizjologiczne). To było z wielką pokorą, że ja, „Roll Model”, chodziłem w tak ciężkim stanie, że do usunięcia go potrzebowałem piły, a ja nawet o tym nie wiedziałem.Ale mój brak bólu jest również świadectwem słuchania innych wewnętrznych masaży, które kazały mi zmienić sposób, w jaki ćwiczyłem jako nastolatek i dwudziestolatek (który, jak sądzę, przygotował grunt pod degenerację) i przejść do praktyki bardziej stabilizującej. Moja obecna praktyka pomogła mi w utrzymaniu życia w większości bez bólu do samego końca.

Zacząłem ponownie uczyć po czterech miesiącach odwyku. Czy nadal byłbym w stanie demonstrować pozy? Czy byłbym w stanie uczyć ośmiogodzinne dni? Okazuje się, że odpowiedź na oba te pytania brzmi: tak. Uczyłem już w Kanadzie, Australii, Teksasie i moim rodzinnym stanie Kalifornia w ciągu ostatnich miesięcy od operacji. Spotykam się z prywatnymi studentami i prowadzę regularne zajęcia. W rzeczywistości najtrudniejsza część to wcale nie moje biodro; to moje dwoje małych dzieci często przerywa mi sen!

Jak wymiana stawu biodrowego zmieniła moją praktykę na lepsze

Wymiana biodra nauczyła mnie, że jestem czymś więcej niż tylko sumą moich części. Nauczyło mnie też odczuwać i wyrażać więcej emocji niż kiedykolwiek wcześniej; zaprzyjaźnić się z bólem jako złożonym informatorem; być bardziej empatycznym wobec innych cierpiących z powodu bólu i urazów; i słuchać całym ciałem, a nie tylko uszami.

W dzisiejszych czasach zdaję sobie sprawę, że ludzie mogą być zaintrygowani mną, moim ciałem i moją historią, a niektórzy nawet rzucają mi obelgi. Rozumiem, nie jest łatwo usłyszeć, że praktyka jogi przyczyniła się do kształtowania mojego chorego biodra. Ale jest pokolenie praktykujących jogę, którzy wypełniają księgi wizyt ortopedów na całym świecie. Ćwiczyliśmy z oddaniem, dyscypliną i oddaniem przez dziesięciolecia. Nie ma znaczenia, czy trenowałeś Ashtanga, Iyengar, Sivananda, Kundalini, Power Flow, Bikram, Anusara czy jakikolwiek inny styl jogi. Sztuka asan jogi może powodować pozycyjne zużycie, jeśli nie jest prawidłowo „dozowana”. Podobnie jak wielu innych, przedawkowałem niektóre pozy - i zapłaciłem cenę za lewe biodro.

Jestem skłonny uznać moją przeszłą praktykę za szkodliwą i ryzykowną, i nazywam ją, że była ona głównym czynnikiem przyczyniającym się do mojego zwyrodnienia biodra. W ciągu ostatnich 14 lat stworzyłem też praktykę, z której skorzystały tysiące praktykujących. Mam najgłębszą nadzieję, że moja historia może zapobiec przyszłym operacjom. Chcę też, żeby moja historia dała nadzieję tym, którzy stoją przed operacją i pomogła im uświadomić sobie, że operacja taka jak moja nie jest końcem twojego życia ruchowego, ale może być drugą szansą na ponowne wcielenie twojego ciała.

O naszym pisarzu

Jill Miller, C-IAYT, YA-CEP, ERYT, jest twórczynią Yoga Tune Up i The Roll Model Method oraz autorką książki The Roll Model: A Step by Step Guide to Erase Pain, Improve Mobility and Live Better w Twoim ciele. Przedstawiała studia przypadków na Kongresie Badań nad Fascia i Sympozjum Międzynarodowego Stowarzyszenia Terapeutów Jogi na temat terapii i badań jogi, jest też byłą felietonistką poświęconą anatomii Yoga Journal. Uczy swoich programów na całym świecie. Dowiedz się więcej o jej historii na Instagramie @yogatuneup #TheRollReModel. Dowiedz się więcej na tuneupfitness.com.