Miłość w pełnym rozkwicie

Jest to pierwsza z trzyczęściowej serii o brahmaviharach, która pokazuje nam drogę do lepszej, bardziej współczującej relacji z nami i innymi. Przeczytaj część II: Jestem z ciebie taka szczęśliwa i część III: Wewnętrzny spokój.

Jak chciałbyś być kochany bezwarunkowo, taki jaki jesteś, bez konieczności bycia lub robienia czegokolwiek specjalnego? Jak by to było, czuć się prawdziwie, całkowicie, radykalnie akceptowanym, bez poczucia, że ​​musisz się ukrywać, zaprzeczać lub przepraszać za jakikolwiek aspekt siebie?

Wszyscy pragniemy tego rodzaju miłości i akceptacji, ale niewielu może szczerze powiedzieć, że okazujemy sobie tak bezwarunkowy szacunek. Problem w tym, że jeśli nie potrafimy kochać i akceptować siebie takimi, jakimi jesteśmy, trudno nam będzie naprawdę kochać kogokolwiek w tak nieograniczony, bezwarunkowy sposób. I, być może nawet bardziej niepokojące, jeśli mamy szczęście znaleźć kogoś, kto akceptuje i kocha nas bezwarunkowo, jak możemy być otwarci na przyjęcie tej miłości od kogoś innego, jeśli nie w pełni zaakceptowaliśmy siebie?

Bezwarunkowa miłość staje się możliwa, kiedy praktykujesz kultywowanie czterech stanów umysłu znanych jako brahmavihary. Łącznie, te cztery cechy życzliwości lub lovingkindness ( metta ), współczucie ( Karuna ), radości ( Mudita ) i spokojem ( upeksa ) są cechy prawdziwej, autentycznej i bezwarunkowej miłości. Zarówno Patanjali, indyjski mędrzec, który skompilował Jogasutrę w II wieku pne, jak i Budda nauczali, jak ważne jest kultywowanie tych czterech stanów umysłu.

Wyciszanie umysłu dla pełnej akceptacji siebie

Swami Satchidananda (1914-2002), mistrz jogi i założyciel Integral Yoga, tłumaczy Jogasutrę I.33, która zwraca się do brahmaviharów, mówiąc: „Poprzez kultywowanie nastawienia życzliwości wobec szczęśliwych, współczucie dla nieszczęśliwych, zachwyt w cnotliwych i lekceważąc niegodziwców, umysł zachowuje niezakłócony spokój. " Satchidananda mówi, że te cechy są czterema kluczami do ustanowienia spokoju umysłu: „Jeśli użyjesz właściwego klucza z właściwą osobą, zachowasz spokój”. Kultywowanie tych stanów umysłu jest sposobem na powstrzymanie lub odwrócenie tego, co Patanjali nazywa wikshepa, czyli tendencji umysłu do rozpraszania się i kierowania na zewnątrz. Patanjali mówi nam, że kiedy reagujemy przypadkowo lub bezdusznie na to, co robią ludzie wokół nas, skutkiem są wewnętrzne zakłócenia.Te cztery postawy zwalczają te zakłócenia i zbliżają nas do stanu zrównoważonej równowagi.

Kiedy widzimy szczęśliwych ludzi, pielęgnowanie przyjaznego nastawienia do nich pomoże uniknąć uczucia zazdrości i zawiści. Kiedy spotykamy tych, którzy cierpią, powinniśmy ze współczuciem zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby pomóc - zarówno dla naszego własnego dobra, jak i dla osoby, która cierpi. „Naszym celem jest zachowanie spokoju naszych umysłów. Niezależnie od tego, czy nasze miłosierdzie pomoże tej osobie, czy nie, nasze własne poczucie miłosierdzia pomaga nam przynajmniej” - mówi Satchidananda.

Docenianie i rozkoszowanie się cechami cnotliwych ludzi zainspiruje nas do samodzielnego kultywowania takich cnót. I wreszcie, kiedy mamy do czynienia z tymi, których uważamy za niecnych, tradycja klasycznej jogi uczy, że powinniśmy starać się zachować wobec nich obojętny stosunek. Często pozwalamy sobie na osądzanie i krytykowanie tych, których uważamy za wprowadzonych w błąd. Nie pomaga nam to w utrzymaniu spokojnego stanu umysłu! Komentatorzy klasycznej tradycji jogi zwracają uwagę, że jogin nie powinien odwracać uwagi od własnej praktyki, aby próbować zreformować tych, którzy raczej nie posłuchają rady. Jak wskazuje Satchidananda: „Jeśli spróbujesz im doradzić, stracisz spokój”.

Miłość bez ograniczeń

Wielu współczesnych joginów szerzej interpretuje Jogasutrę Patanjalego I.33. Chip Hartranft, autor i nauczyciel buddyzmu i jogi, tłumaczy sutrę w ten sposób: „Świadomość ustala się tak, jak ktoś promieniuje życzliwością, współczuciem, zachwytem i spokojem wobec wszystkiego, czy jest to przyjemne, nieprzyjemne, dobre czy złe”. Ten szerszy pogląd jest akcentowany w tradycji buddyjskiej, gdzie brahmavihary są również znane jako „Cztery nieograniczone” i „Cztery Niezmierzone”, odzwierciedlając nacisk buddyjskiej jogi na relacje społeczne i współzależną naturę wszystkich istot. Obie te perspektywy są cenne; rozmyślanie nad intencją i celem każdego z nich daje większą głębię naszej własnej praktyce.

Metta lub Maitri (miłująca życzliwość):

Buddyjska joga, słowo metta (palijski odpowiednik sanskryckiego maitri używanego przez Patańdżalego) jest najczęściej tłumaczone jako „miłująca dobroć”. Metta jest związana ze słowami „delikatny” (pomyśl o miękkim, mglistym deszczu) i „przyjaciel” i oznacza dobroduszne, życzliwe uczucie, jakie mamy do bliskiego przyjaciela. Nie jest lepki i sentymentalny, nie jest też zaborczy i przyczepny; to delikatna, lojalna akceptacja z głębokim poczuciem uznania i szacunku.

Karuna (współczucie):

Karuna jest związana ze słowem karma. Jest to intencja i zdolność złagodzenia cierpienia i przemiany, złagodzenia smutku. Podczas gdy słowo karuna jest na ogół „tłumaczone jako„ współczucie ”, co dosłownie oznacza cierpieć z nim, buddyjski mnich i nauczyciel Thich Nhat Hanh zauważył, że nie musimy sami cierpieć, aby złagodzić cierpienie kolejna osoba. Na przykład lekarze nie muszą chorować, aby uśmierzyć ból swoich pacjentów. Budda opisał karunę jako „drżenie serca”, którego doświadczamy, gdy jesteśmy otwarci i zdolni do prawdziwego zobaczenia cierpienia i skłonni do zrobienia czegoś z tym.

Mudita (radość):

Prawdziwa miłość przynosi radość, a mudita to radość, którą czerpiemy z prostych przyjemności oddechu lub oczu, które pozwalają nam zobaczyć uśmiech dziecka lub błękit czystego nieba oraz radość, którą czerpiemy z oglądania bawiącego się szczeniaka. Kiedy kochamy, wydaje się, że radość nas otacza i przenika.

Upekkha lub Upeksha (równowaga):

Wreszcie, słowo upekkha (lub upekha w sanskrycie), tłumaczone przez osoby w klasycznej tradycji jogi jako „lekceważenie” lub „obojętność”, jest rozumiane w buddyjskiej tradycji jogi jako oznaczające „spokój ducha” lub równowagę umysłu w braku przywiązania. Prawdziwa równowaga nie oznacza ani obojętności, ani dystansu. Jest to zdolność do pełnego poczucia więzi, bez przywiązania i zaborczości. Upekkha jest tradycyjnie ostatnią z brahmavihar, z którymi pracujemy i jest tą, która pozwala nam bezmiernie pogłębić i rozszerzyć pozostałe trzy, unikając pułapek, takich jak zmęczenie współczuciem, wypalenie emocjonalne i dusząca współzależność.

Zacznij od siebie

W tym artykule, pierwszym z trzech szczegółowo omawiających brahmavihary, zacznę od zintegrowanego podejścia do pierwszych dwóch, metty i karuny, które często zachęcam uczniów do połączenia w jedną płynną praktykę. Kiedy praktykujemy mettę i karunę, zaczynamy od kultywowania przyjaznego, bezwarunkowego szacunku dla siebie, zanim spróbujemy kultywować to samo dla innych.

Ten rodzaj radykalnej akceptacji samego siebie może stanowić wyzwanie dla tych z nas, którzy mają problemy z poczuciem, że są godni lub zasługują na miłość. Kiedy praktykujemy miłującą życzliwość wobec siebie, możemy stanąć twarzą w twarz z poczuciem samooceny, które tłumiliśmy lub ignorowaliśmy, uczuciami, które nieświadomie wpływają na nasze serca i relacje. Wspólnie ćwiczę i uczę metty i karuny, ponieważ często dzięki otwarciu się na te stłumione uczucia ze współczuciem może rozwinąć się przyjazna, akceptująca miłość do siebie i innych.

W tradycji buddyjskiej jogi szczegółowe instrukcje dotyczące praktyki kultywowania brahmavihar były utrzymywane przez tysiąclecia, a praktyka, której uczę, jest odzwierciedleniem tej tradycji. Na początek usiądź w wygodnej pozycji. Jako praktyka wstępna do metta bhavana(lub kultywowanie metty), przypomnij sobie własną dobroć, czas, w którym zrobiłeś lub powiedziałeś coś, co było miłe, hojne, opiekuńcze lub kochające. Może to być coś tak prostego, jak zaoferowanie miejsca w autobusie lub przygotowanie rodzinie pożywnego posiłku. Jeśli nie możesz nic wymyślić, zwróć uwagę na cechę, którą lubisz, na siłę lub umiejętność, które możesz rozpoznać i docenić. Jeśli nic nie przychodzi Ci do głowy, możesz po prostu zastanowić się nad podstawową słusznością swojego wrodzonego pragnienia bycia szczęśliwym. Po ustabilizowaniu się z oddechem i refleksjami praktyki wstępnej, skieruj uwagę na centrum serca i zastanów się, jakie to uczucie - otwarte i otwarte, zamknięte i bronione, ciężkie lub lekkie. Otwórz się na to, jakie to uczucie, bez osądzania, po prostu świadczyć i zaprzyjaźnić się z sercem.Następnie zacznij powtarzać następujące wyrażenia metty:

Czy mogę być szczęśliwy.

Obym był spokojny.

Obym był bezpieczny od krzywdy.

Obym cieszył się szczęściem i korzeniem szczęścia.

Obym zaznał spokoju i dobrego samopoczucia na ciele, umyśle i duchu.

Jeśli odczuwasz fizyczny lub emocjonalny ból lub jeśli pojawią się jakiekolwiek trudności podczas ich wypowiadania, takie jak uczucie niegodności, złości, strachu lub smutku, dodaj następujące wyrażenia karuna bhavana (kultywowanie karuna):

Obym był wolny od cierpienia.

Obym trzymał się miękkości i troski.

Obym był wolny od cierpienia i korzenia cierpienia.

Obym był wolny od cierpienia spowodowanego chciwością (lub złością, strachem, zagubieniem i tak dalej).

Obym zaznał spokoju ciała, umysłu i ducha.

Czy mogę odpowiedzieć na cierpienie współczuciem.

Kiedy powtarzasz sobie te zdania, poczuj oddech i zwróć uwagę na reakcję swojego ciała na każdą frazę. Zanurz się w pogłosie każdej frazy, która odbija się echem w uszach twojego umysłu. Może się okazać, że nie możesz połączyć się z uczuciami życzliwości i współczucia. Powtarzanie zdań może wydawać się mechaniczne, jakbyś był nieautentyczny. Jeśli tak, pamiętaj, że wysyłanie miłości do zamkniętego serca jest nadal częścią praktyki i że możesz, jak powiedział kiedyś jeden z moich nauczycieli: „Udawaj, aż to zrobisz!”. Tak jak w przypadku każdej innej praktyki medytacyjnej, zauważ, kiedy umysł błąka się po historii, wspomnieniach, fantazjach lub planowaniu. Kiedy to nastąpi, po prostu pozwól temu odejść i wróć do praktyki.

Po tym, jak wyrazisz sobie metta karuna jako niezbędną podstawę do okazywania innym prawdziwej miłości, następnym krokiem jest skierowanie tych zdań do dobroczyńców - tych, którzy byli dla ciebie dobrzy i dla których czujesz szacunek i wdzięczność, na przykład rodzice, przyjaciele, nauczyciele lub ktokolwiek inny, kto pomógł ci w jakikolwiek sposób. Po dobroczyńcach przychodzą ukochani przyjaciele, grupa składająca się z członków rodziny, kochanków, przyjaciół i towarzyszy zwierząt. To są istoty, które już kochasz w swoim sercu.

Czasami, pracując z tymi kategoriami, trudno mi wyobrazić sobie obraz jednego dobroczyńcy lub ukochanego przyjaciela. Czuję, że muszę powiększyć swoje serce, aby zrobić miejsce dla wszystkich istot, które kocham. I rzeczywiście, ta rosnąca świadomość i docenienie miłości, którą już mamy, jest wielkim źródłem radości, do którego w każdej chwili możemy uzyskać dostęp dzięki tej praktyce. Lubię pozwalać, by twarze wielu bliskich, których trzymam w sercu, pojawiły się w moim umyśle, a następnie zwracam się do każdej osoby jednym lub dwoma zwrotami, aby naprawdę poczuć połączenie między nami.

Następnym krokiem jest skierowanie wyrażeń w stronę neutralnej osoby, kogoś, do kogo nie masz silnych uczuć w taki czy inny sposób. Być może jest to ktoś, kogo widzisz w swojej okolicy, ale nie znasz. Kiedy po raz pierwszy zacząłem ćwiczyć metta karuna, mieszkałem na Brooklynie i był tam starszy mężczyzna, który kilka razy dziennie spacerował ze swoim psem po mojej ulicy. Nic nie wiedziałem o tym człowieku i zdałem sobie sprawę, że nie mam do niego żadnych silnych uczuć, więc wybrałem go na swoją neutralną osobę. I wtedy wydarzyła się zabawna rzecz.

Po kilku miesiącach zdałem sobie sprawę, że nie mogę dłużej wysyłać mu miłości jako neutralnej osoby. Chociaż nadal nic o nim nie wiedziałem, odkryłem, że naprawdę się nim opiekowałem! Kiedy przywołałem jego wizerunek, poczułem znajome ciepło troski i życzliwości. Przeniósł się do kategorii „ukochany przyjaciel”.

Po osobie neutralnej praktyka ta zmusza nas do wysłania metta karuny trudnej osobie. To jest ktoś, wobec kogo odczuwasz złość, strach lub brak przebaczenia, ktoś, kogo postrzegasz jako osobę, która cię skrzywdziła. Wysyłając miłość do trudnej osoby, trzeba być cierpliwym. Zacznij od mniej wymagających trudnych ludzi w swoim życiu; z czasem możesz wypracować sobie drogę do naprawdę trudnych ludzi. Jeśli podczas praktyki pojawią się silne emocje, być może będziesz musiał uszanować granice swoich obecnych możliwości i wrócić do kierowania miłością i współczuciem do siebie. Wracaj do siebie i trudnej osoby, zastanawiając się, ile bólu powoduje u ciebie trzymanie się tych uczuć.

Miałem ucznia, który był oddzielony od swojego agresywnego ojca przez prawie 30 lat. Po tym, jak przez dziewięć miesięcy kierował do siebie metta karunę, zasugerowałem mu, by zaczął poszerzać swój krąg o dobroczyńców, bliskich i istoty neutralne. Po kilku miesiącach zaczął rozważać pomysł wysłania metta karuny swojemu ojcu.

Pojawiło się uczucie gniewu i urazy, więc wracał do wysyłania sobie miłości. Dorastając, by akceptować własną reaktywność z miłością i współczuciem, w końcu rozwinął zdolność wysyłania miłości i współczucia ojcu. Chociaż jego ojciec nadal jest dla niego osobą toksyczną, mój uczeń rozwinął wewnętrzny spokój, stabilność i współczucie. Nadal trzyma się z daleka od swojego ojca - chociaż miłość może być bezwarunkowa, związki wymagają warunków - ale teraz odczuwa współczucie i zrozumienie, a nie strach i wściekłość.

Ostatnim krokiem w praktyce jest skierowanie metta karuny na wszystkie istoty. Jeśli chcesz, zanim to zrobisz, możesz wysłać metta karunę do bardziej określonych grup istot, takich jak osoby przebywające w więzieniach lub osoby głodne, maltretowane lub bezdomne. Nie zapominaj o innych gatunkach, ponieważ wszystkie istoty pragną być szczęśliwe i wolne od cierpienia, tak jak ty. I właśnie tam ostatecznie prowadzi nas ta praktyka: pragniemy, aby wszystkie istoty wszędzie, widziane i niewidzialne, wielkie i małe, były szczęśliwe i wolne od cierpienia.

Metta Karuna na macie

Praktykowanie metta karuny jest równie ważne, jak formalna medytacja siedząca, ale musisz również zdjąć ją z poduszki do swojego życia, a praktyka asan może służyć jako wspaniały pomost. Aby wprowadzić metta karuna do swojej praktyki asan, połóż się w łagodnym, podpartym zgięciu do tyłu, z zawiniętym kocem lub wzmocnieniem podtrzymującym dolne końce łopatek, aby zachęcić do większej świadomości centrum serca. Kiedy zaczynasz ćwiczyć, dostrój się do tego, jak się czujesz, nie oceniając, czy serce jest ciężkie czy lekkie, ani czy czujesz się odżywiony lub wrażliwy w tej pozycji. Po prostu zwróć uwagę na to, jaki jesteś, a następnie ustal swój zamiar praktyki, powtarzając frazy metta karuna. Podczas wykonywania ćwiczeń asan, jeśli ćwiczysz wygięcia do tyłu, rozciąganie ramion i skręcanie,może się okazać, że fizycznie otwarte centrum serca umożliwia łatwiejszy dostęp do uczuć miłości. Uważnie przechodząc przez pozycje, możesz poczuć, jak zmienia się jakość serca.

Twoje reakcje na doznania podczas praktyki asan mogą służyć jako lustro dla twoich głęboko zakorzenionych wzorców. Kiedy przyjmiesz bardziej wymagającą postawę, może pojawić się strach lub złość, które możesz wykorzystać jako okazję do wysłania sobie współczucia i miłości. Jeden z uczniów, po długim trzymaniu Vrksasany (Tree Pose), zauważył, że była zirytowana uczuciem mrowienia w jej stojącej stopie. Spoglądając głębiej, dostrzegła, że ​​jej niechęć nie wynikała z tego, że doznania były bolesne, ale po prostu dlatego, że były inne. Ze zdziwieniem zauważyła: „Tak właśnie reaguję, ilekroć spotykam się z różnicą, niezależnie od tego, czy jest to nowa sytuacja, czy czyjaś opinia na temat polityki lub religii”. Wysyłając współczucie do siebie i swoją awersyjną reaktywność, była w stanie złagodzić i z czasem stać się bardziej akceptowalną dla innych ludzi ”.różnice. To tylko jeden przykład wyzwalającego potencjału bezgranicznej miłości!

Wielu uczniów zauważa, jak krytyczne są ich wewnętrzne głosy, gdy przechodzą przez praktykę asan; bez skupionej świadomości uważności wierzą w te głosy. Ale praktykując z uważnością i zamiarem otwarcia serca, są w stanie bez osądzania dostrzec głosy i używać ich jako „dzwonków uważności”, aby przypomnieć sobie zwroty metta karuna.

Metta Karuna na świecie

Poza matą i przez cały dzień możesz kultywować metta karuna, po prostu zwracając uwagę na wszystkie otaczające cię okazje, aby to robić. Gdy czekasz w kolejce w sklepie spożywczym, możesz wysłać metta karunę innym w kolejce, sprzedawcom i kasjerowi. Idąc ulicą, możesz wysłać karunę do bezdomnej kobiety siedzącej obok jej wózka na zakupy. A jeśli zauważysz, że niechęć pojawia się, gdy widzisz tę bezdomną kobietę, możesz też wysłać sobie trochę karuny.

Chciałbym teraz podzielić się praktyką, którą moi uczniowie i ja uważamy za nieocenioną do przekształcania naszych relacji ze wszystkimi ludźmi i sytuacjami, które przedstawia życie. Pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić każdego ranka, jest pielęgnowanie metta karuny przez cały dzień, recytując następujący werset:

Budząc się dziś rano, uśmiecham się

Przede mną zupełnie nowy dzień.

Dążę do uważnego przeżywania każdej chwili,

I patrzeć na wszystkie istoty

Oczami dobroci i współczucia.

Obyś ty i wszystkie inne istoty byli szczęśliwi i wolni od cierpienia.

Frank Jude Boccio jest nauczycielem jogi i buddyzmu zen oraz autorem Jogi uważności.

Zalecane

Najlepsze opaski na głowę
Nigdy nie przestawaj się uczyć
Leczenie traum życiowych za pomocą jogi