Obrazowanie z przewodnikiem jest przykładem narzędzia jogicznego, które zyskało dużą popularność zarówno w kręgach medycyny alternatywnej, jak i konwencjonalnej - do tego stopnia, że niewiele osób zdaje się rozpoznawać jego pochodzenie w jodze. Ale tysiące lat temu jogini używali w swojej praktyce różnorodnych wizualizacji.
Niektórym sceptycznym lekarzom wydaje się naciągane, że na twoje ciało może wpływać coś, co sobie wyobrażasz - jak białe krwinki pożerające złośliwą komórkę (aby użyć przykładu powszechnego obecnie w leczeniu raka). Ale łatwo jest zademonstrować, jak wizualizacja może zmienić fizjologię. Wyobraź sobie, że gryziesz cytrynę, a usta marszczą się, a soki ślinowe zaczynają płynąć.
Medycyna również zaczyna dokumentować to potężne połączenie ciała i umysłu. Badanie przeprowadzone w Cleveland Clinic wykazało, że zwykłe wyobrażanie sobie skurczu określonych mięśni - bez robienia tego - każdego dnia przez okres tygodni skutkowało znacznym wzrostem siły tych mięśni.
Korzystanie z obrazów w asanie
Niezależnie od tego, czy o tym myślisz, czy nie, prawdopodobnie regularnie używasz obrazów w swojej praktyce asan i nauczaniu. Kiedy prosisz mięśnie czworogłowe, aby podniosły rzepkę lub ścięgna podkolanowe, aby się rozluźnić, wyobrażasz sobie, co masz nadzieję, że pomoże to urzeczywistnić. Wizualizacje mogą również pomóc uczniom przekraczać słowa. Jeśli poprosisz swoich uczniów, aby spróbowali na przykład stworzyć więcej miejsca w stawie kolanowym, zamiast kazać im skurczyć mięśnie czworogłowe, wzmacniasz ich ciała, aby znaleźć najlepszy sposób na zrobienie tego. Ma to tendencję do zatrzymywania ich w samym doznaniu, a nie w ich (lub twoich) słownych abstrakcjach na jego temat. Podobnie, modelowanie pozy dla twoich uczniów polega na umieszczeniu w ich mózgach obrazu, który może im pomóc w jej wykonaniu.
Wyobrażanie sobie, że robisz pozę tuż przed próbą, może pomóc ci zrobić to lepiej. Zawodowi sportowcy używają tej techniki przez cały czas, szczegółowo wizualizując ich wyniki tuż przed uderzeniem w boisko lub boisko. Może to nie tylko pogłębić behawioralny rowek (lub samskara , w żargonie jogicznym), ale może też pozwolić ci wykonać działanie bez zbytniego myślenia, gdy nadejdzie czas. Zarówno sportowcy, jak i jogini wiedzą, że nadmierny wysiłek umysłowy może przeszkadzać w robieniu z siebie wszystkiego, co wynika z dobrego przygotowania, a następnie pełnej obecności w danej chwili.
Obrazy metaforyczne
Obrazy nie zawsze muszą być tak konkretne. Możesz na przykład wykonać pozę lub siedzieć w medytacji, wizualizując światło podróżujące centralnym kanałem twojego ciała. Albo oddychaj, wyobrażając sobie, że z każdym wdechem przynosisz spokój i miłość, a każdy wydech uwalnia stres i napięcie.
Jedną z moich ulubionych form wizualizacji sterowanej jest Yoga Nidra, nidra to sanskryckie słowo oznaczające „sen”. W tej technice nauczyciel (lub nagrany głos jednego z nich) prowadzi cię przez szeroką gamę obrazów, gdy leżysz na wznak w Savasanie (pozycja zwłok). Jest to szczególnie przydatne narzędzie dla uczniów, którzy z powodu lęku lub depresji po prostu nie mogą się zrelaksować w normalnej pozycji zwłok i dla których zwykła Savasana może nawet przynieść efekt przeciwny do zamierzonego. W klasie, w której są tacy uczniowie, rozważ mówienie więcej niż zwykle i / lub dodanie kilku wizualizacji podczas końcowego relaksu, aby pomóc tym uczniom nie zagubić się w swoich myślach.
Sankalpa i Samskaras
Sankalpa jest jogicznym narzędziem intencji. Sankalpa nie jest tym, co masz nadzieję, wydarzy się w wyniku twojej praktyki (na przykład stania się bardziej elastycznym lub uzdrowienia pleców) - to obietnica, którą składasz sobie na temat tego, co zamierzasz zrobić. Na przykład możesz ustawić zamiar ćwiczenia przez 20 minut dziennie w ciągu tygodnia i godzinę w soboty. Jeśli ty lub twoi uczniowie macie problemy z utrzymaniem regularnej praktyki jogi, która jest kluczem do uzdrowienia i transformacji, wizualizacja dokładnie tego, co zamierzasz zrobić z wyprzedzeniem, może pomóc w osiągnięciu tego.
Im więcej szczegółów wprowadzisz do swoich wyobrażeń, tym bardziej będą one skuteczne. Wracając do przykładu gryzienia cytryny, przywołaj jej jasny kolor, zapach skórki, kwaśną wilgoć soku, uczucie nasionka na języku. Dla osób, które są mniej wizualne, używanie zmysłów dotykowych, węchowych, metaforycznych lub wielu jednocześnie działa lepiej niż same obrazy wizualne. W przypadku praktyki asan możesz zobaczyć każdą postawę, którą masz nadzieję wykonać, wyobrażając sobie dźwięk twojego oddechu wchodzącego i wychodzącego, uczucie kontaktu ciała z podłogą oraz poczucie relaksu i dobrego samopoczucia, które praktyka pozostawia cię w tyle.
W dni, kiedy jesteś zbyt chory lub zbyt zajęty, aby zmieścić się w twojej normalnej praktyce, wizualizacja tego może być akceptowalną alternatywą. Nie będziesz osłabiał swojej samskary, tracąc jeden dzień, ale tak naprawdę pogłębiając swoją praktykę, przeglądając ją okiem umysłu.
Dr Timothy McCall jest internistą z dyplomem zarządu, redaktorem medycznym Yoga Journal oraz autorem książki Yoga as Medicine: The Yogic Prescription for Health and Healing (Bantam). Można go znaleźć w sieci pod adresem DrMcCall.com.
