Na początku mojej kariery nauczyciela jogi, po tym, jak ukończyłem już doskonały program szkolenia nauczycieli, miałem szczęście, że znalazłem nauczyciela, który chciałby mnie przyjąć jako asystenta w klasie. Dwa razy w tygodniu, przez ponad pięć lat, pomagałem jej na zajęciach, nawet po kilku latach samodzielnego nauczania.
Każdego dnia na jej zajęciach obserwowałem, jak wielu uczniów zmaga się ze swoimi pozami i radzi sobie z różnymi ograniczeniami: napięte ścięgna podkolanowe, sztywne plecy, strach i frustracja. Miałem luksus obserwowania tego bez odpowiedzialności za tworzenie zajęć, utrzymywanie rzeczy w ruchu lub zajmowanie się pytaniami i niespodziankami, które nieuchronnie pojawiają się na jakichkolwiek zajęciach jogi.
Na początku moja rola była prosta. Czasami moja nauczycielka prosiła mnie o przyniesienie rekwizytów, a czasami komentowała coś, co właśnie się wydarzyło, lub dawała mi małą wskazówkę lub sugestię. Poprosiła mnie, abym zawsze miał otwarte oczy i dostosowywał uczniów, kiedy jest to stosowne. Po jakimś czasie, kiedy nabrałem trochę doświadczenia, zaczęła zmuszać mnie do uczenia jednej lub dwóch pozycji bez ostrzeżenia. "Tony, naucz klasę!" powiedziałaby. „Czego powinienem ich nauczyć?” Zapytałbym. „Naucz je jogi!”
Jej oczekiwania były wysokie. Nie dawała żadnych wskazówek ani wskazówek, ale spodziewała się, że w każdej chwili będę gotowa do działania. Musiałem być w stanie odebrać i rozszerzyć jej sekwencję i temat - była to próba ognia! Ale naprawdę na tych zajęciach nauczyłem się uczyć. Każdego tygodnia wędrowałem coraz głębiej i głębiej w subtelności tempa, akcentowania, jak utrzymać przestrzeń w klasie. Przedstawiła mi wszystkie aspekty sztuki nauczania, abym mógł zobaczyć i złapać, jeśli tylko będę mógł. To był niesamowity prezent, za który jestem naprawdę wdzięczna.
Ten artykuł jest moim sposobem na przekazanie Ci tego prezentu. Poniżej przedstawiono kilka sposobów, aby stać się pomocnym asystentem otwartym na naukę.
Prowadzenie praktykanta przez doświadczonego, zdolnego nauczyciela jest jedną z najcenniejszych możliwości uczenia się, jakie kiedykolwiek będziesz miał. Znajdź nauczyciela, którego lubisz i możesz się od niej uczyć i budować z nią relacje. Będziesz wiedział, kiedy (lub czy) poprosić o pomoc. Jeśli masz szczęście, może cię zapytać. Kiedy tak się stanie, bądź gotowy do pracy przez długie godziny i bez wynagrodzenia. Nagrodą jest to, że twoje nauczanie będzie na zawsze wzbogacone.
Jedną z pierwszych rzeczy, z którymi stykają się większość nowych nauczycieli i uczniów, jest trudność w utrzymaniu własnej praktyki po rozpoczęciu nauczania lub pomocy. W tym czasie kontynuuj solidną praktykę domową i ucz się z nauczycielem, któremu regularnie pomagasz - tak często, jak to tylko możliwe. Musisz zrozumieć styl swojego nauczyciela z obu stron klasy.
Podobnie, chociaż w tym okresie Twój plan zajęć może się nieustannie zmieniać, bardzo ważne jest, aby zaangażować nauczyciela i nowych uczniów. Powinieneś chcieć pracować z nauczycielem przez dwa do pięciu lat, aby w pełni przyswoić sobie wszystko, co ma do zaoferowania. Twoje zaangażowanie musi dotyczyć czegoś więcej niż tylko czasu: bądź konsekwentny, przychodź co tydzień, zostań do samego końca i poznaj uczniów, z którymi będziesz pracować.
Kiedy przyjdziesz na zajęcia - co najmniej pięć do dziesięciu minut wcześniej - zacznij od upewnienia się, że pokój jest czysty i uporządkowany. Spróbuj wytrzeć podłogę lub starannie złożyć koce, aby wyśrodkować się. Przedstaw się uczniom w klasie, zwracając uwagę na początkujących uczniów i uczniów z urazami, poważnymi ograniczeniami lub stanami fizycznymi, takimi jak ciąża. Przekaż te informacje nauczycielowi, który będzie musiał zwrócić szczególną uwagę na tych uczniów.
Podczas zajęć zajmij pozycję w pewnej odległości od nauczyciela, aby nie wchodzić jej w drogę. Poruszaj się, aby wielu uczniów zwróciło Twoją uwagę i pomoc. Staraj się pamiętać o większym widoku pomieszczenia. Nawet jeśli pracujesz z indywidualnym uczniem, będziesz chciał być świadomy tego, co dzieje się wokół Ciebie.
W pewnym sensie będziesz musiał być wzorowym uczniem w klasie. Twoje zachowanie będzie obserwowane i naśladowane przez innych. Dlatego uważaj, aby nie rozpraszać uczniów i uczestnicz w większym przepływie zajęć. Kiedy nauczyciel poprosi klasę o przyjście i obejrzenie czegoś, przerwij to, co robisz, i obejrzyj pokaz. Stań za uczniami, aby wszyscy mogli zobaczyć, co się dzieje.
Aby pogłębić własne zrozumienie działania sekwencjonowania, uważnie obserwuj, jak nauczyciel prowadzi klasę od jednej pozycji do drugiej. Spróbuj zorientować się, dokąd zmierza sekwencja i przewidzieć następną pozę. Powinieneś także poszukać wątku tematu przewodniczącego tej klasy - co ona podkreśla? Dlaczego wyjaśniła jedną rzecz przed następną? Jakie tempo i rytm wyznaczyła? Pogłębienie zrozumienia jej nauczania nie tylko pomoże ci się uczyć, ale także pomoże zharmonizować asystowanie z kolejnością nauczyciela, tematem i tempem.
Kiedy jesteś gotowy, aby dokonać korekty, najpierw przewiduj konkretną czynność do wykonania w pozie, a następnie wzmocnij motyw nauczyciela dostosowaniem. Istnieje wiele sposobów dostosowania pozy, więc wybierz sposób, który pasuje do szerszego celu klasy. Dokonuj tylko jednej korekty naraz - wprowadzenie kilku poprawek na raz może zmylić ucznia. Twoje dostosowanie powinno zawierać jasny zamiar i cel oraz powinno być zdecydowane i stanowcze. Jeśli chcesz udzielić instrukcji lub zadać pytania, zrób to jasno i bezpośrednio. Unikaj bezczynnych rozmów.
Podczas dostosowywania obserwuj oczy i oddech ucznia i przypominaj mu, aby oddychał i zmiękczał jego oczy. Naprawdę zobacz ucznia - jakie ma doświadczenie? Jak możesz wesprzeć to doświadczenie? Twoim celem jest pomóc mu w nauce, pomagając mu odnieść sukces w pozie i powstrzymując go przed zbytnim poddaniem się swoim lękom lub frustracjom. Zachęć go, aby zrobił wszystko, co w jego mocy, i spróbował wszystkiego, o co prosi nauczyciel (chyba że pracuje z konkretną kontuzją). Pomagając, nie okradaj swojego ucznia z własnego doświadczenia - pozwól mu trochę zmagać się z pozą. Jedną z najważniejszych rzeczy, które możesz zrobić, jest pomóc uczniowi znaleźć drogę pośrednią, ponieważ zarówno przesada, jak i niedoróbka są szkodliwe. Przede wszystkim nie nalegaj - ostatecznie uczeń powinien samodzielnie podejmować decyzje dotyczące swojej praktyki.
W miarę dostosowywania się zauważysz, że będziesz miał skłonność do przyciągania pewnych typów uczniów. Staraj się unikać tego nawyku. Dostosuj zarówno mężczyzn, jak i kobiety, i dostosuj uczniów, których nie lubisz. Oczywiście początkującym będziesz musiał udzielić większej pomocy. Działa to w obie strony: pomaga uczniom, którzy najbardziej potrzebują pomocy, i chroni bardziej doświadczonych uczniów, którzy generalnie otrzymują więcej korekt, przed nadmiernym dostosowaniem.
Dotykając ucznia, zwracaj uwagę na jego emocjonalne granice. Nie pieść ucznia. Jeśli czujesz, że uczeń nie chce być dotykany, nie dotykaj go. Generalnie, jeśli masz wątpliwości, nie dotykaj. Czasami lepiej nie wprowadzać korekty, nawet jeśli widzisz coś, co możesz „naprawić”. Czasami lepiej jest poprosić nauczyciela o dostosowanie ucznia, nawet jeśli wiesz, co robić. Bądź cierpliwy - masz lata, aby rozwinąć tę umiejętność.
Jako asystent zaczynasz bez autorytetu na zajęciach, ale w miarę pogłębiania się pracy zaczniesz rozwijać swój własny autorytet. To może być miecz obosieczny. Zawsze powinieneś być skromny: nigdy nie osłabiaj nauczyciela. Nigdy nie ucz. Jesteś tam, żeby się uczyć, a twój autorytet powinien pochodzić z twojej pozycji ucznia.
Jednocześnie nie rób z siebie sługi. Pozwól uczniom zdobyć własne rekwizyty, chyba że są już w pozie i nagle czegoś potrzebują. I zawsze pozwól im odłożyć własne rekwizyty - nie podnoś ich za nimi. To poniżające zarówno ciebie, jak i uczniów, gdy traktujesz ich tak, jakby nie potrafili o siebie zadbać.
Czasami uczniowie będą zadawać pytania. Jeśli pytanie jest proste, odpowiedz po prostu. Jeśli nie znasz odpowiedzi, powiedz to i zasugeruj, aby uczeń zapytał nauczyciela. Jeśli uczeń zadaje złożone pytanie, zasugeruj, aby zapytał nauczyciela, nawet jeśli znasz odpowiedź. Jeśli uczeń ma problem, z którym nie możesz sobie poradzić, powiedz to i przekaż sprawę swojemu nauczycielowi. Pamiętaj, że nie jesteś sam. Twój nauczyciel zajmuje się skomplikowanymi sprawami i pytaniami.
Po zajęciach podziękuj nauczycielowi i uczniom. Pamiętaj, że pierwszy obowiązek nauczyciela spoczywa na jej uczniach, a dopiero w drugiej kolejności na tobie. Jeśli czas na to pozwala, a nauczyciel spotkał się już z jakimkolwiek uczniem, który ma pytania lub komentarze, poświęć kilka minut na przeglądanie zajęć z nauczycielem. Możesz omówić konkretne problemy lub pytania, które mogły się pojawić.
Odkąd byłem nauczycielem, przeszkoliłem wielu asystentów. Odkryłem, jak cenny może być dobry asystent, nie tylko dlatego, że nauczyciel zawsze może skorzystać z pomocy, ale także dlatego, że nauczyciel również odnosi korzyści i rośnie. W mojej pracy z asystentami często musiałem poszerzać własne umiejętności, aby wyjaśnić subtelny lub niejasny punkt, rzucić wyzwanie moim asystentom, pozwolić im dojrzeć na swój własny sposób lub wreszcie pozwolić im odejść. Na każdym kroku zostałem sowicie nagrodzony. Moje myślenie zostało wyjaśnione, mój poziom cierpliwości wzrósł, stałem się bardziej zwinny na zajęciach i nawiązałem trwałe przyjaźnie.
Na koniec weź pod uwagę, że twoim największym talentem może być asystowanie. Być może prowadzenie klasy jako „nauczyciel” nie jest tak naprawdę twoją ścieżką. Najlepszy asystent, z jakim kiedykolwiek pracowałem ze mną przez ponad 10 lat i nie chciałem uczyć. Stał się niezwykle kompetentny, z głębią zrozumienia, która przewyższała wielu nauczycieli, ale widział swoją rolę jako pomocnika. On i ja stanowiliśmy zespół: ja pracowałem z przodu, on z tyłu. Otoczyliśmy naszych uczniów. To było wspaniałe dla każdego!
Tony Briggs ćwiczy jogę od 26 lat, a naucza od 19 lat. Jest dyrektorem Turtle Island Yoga w San Rafael w Kalifornii, gdzie prowadzi zajęcia, warsztaty i całoroczny program praktyk / szkoleń dla nauczycieli.
