Eka Pada Viparita Dandasana (jednonożna pozycja kija odwróconego)

Niezależnie od tego, czy mieszkasz w mieście czy na wsi, jesteś bogaty czy biedny, jesteś żonaty lub samotny, jesteś mężczyzną lub kobietą, jesteś gejem lub hetero, uprawiasz własne warzywa lub robisz zakupy w supermarkecie, prawie wszystko, co robisz, wymaga lekkiego pochylania się do przodu. Pomyśl o swoim przeciętnym dniu. Jedzenie śniadania, pompowanie gazu, noszenie dzieci, gotowanie, prowadzenie samochodu, wysyłanie e-maili, kąpiel, a nawet spanie: We wszystkich tych czynnościach ramiona są przed sobą, a kręgosłup i ramiona są nieco zaokrąglone do przodu.

Całe to pochylanie się do przodu nie musi być złą rzeczą. W końcu to sposób, w jaki nasze ciała zostały zaprojektowane do pracy. Ale z biegiem lat zużycie spowodowane przez nasze przeważnie skręcające się do przodu życie zwykle zbiera swoje żniwo.

Jak zapewne wiesz, w kręgosłupie występują cztery podstawowe krzywe. Krzywa szyjna, która znajduje się na szyi, i łuk lędźwiowy w dolnej części pleców, naturalnie wyginają się w kierunku przedniej części ciała. Krzywa kości krzyżowej utworzona przez zrośnięte kręgi u podstawy kręgosłupa i krzywizna klatki piersiowej w środkowej części pleców, naturalnie zaokrąglona w kierunku tylnej części ciała. Ale w wyniku skłonności naszego gatunku do pochylania się do przodu, krzywizna szyjna i lędźwiowa ma tendencję do zmniejszania się, a krzywizna klatki piersiowej ma tendencję do zwiększania się z biegiem lat.

Następnym razem, gdy znajdziesz się w tłumie, spójrz na osoby z profilu. Zobaczysz wiele osób, których głowa opuszcza się do przodu przed szyją i ramionami, zamiast być wyśrodkowana na wyprostowanym kręgosłupie; najczęściej środkowa i górna część pleców również zaokrąglona do przodu, a barki opadają w dół do klatki piersiowej. Gdy zaczniesz szukać, zdziwisz się, jaki procent kręgosłupa nie działa.

Na szczęście joga jest wspaniałym antidotum na naszą tendencję do załamania. Joga uczy nas, że silny, elastyczny i zdrowy kręgosłup jest ważny dla dobrego samopoczucia i długowieczności, a nawet pomaga w rozwoju duchowym. Na najbardziej podstawowym poziomie, kiedy nasze krzywe kręgosłupa są zdrowe, jest mniej prawdopodobne, że będziemy rozpraszani przez zmęczenie, dyskomfort i ból. Bardziej prawdopodobne jest, że będziemy czujni i żywi, a także chętniej będziemy mieć energię i uwagę, by kierować się w stronę hojności, współczucia i dobroci. Na bardziej subtelnych poziomach starożytna tradycja jogi utrzymuje, że prawidłowe ustawienie i otwarcie kanałów energetycznych wzdłuż kręgosłupa jest kluczem do naszej duchowej ewolucji.

Ponieważ prawidłowe ustawienie kręgosłupa jest tak istotną częścią jogi, ważne jest, aby nasza praktyka asan obejmowała pozycje, które przeciwdziałają naszym nawykowym pochyleniom do przodu. Innymi słowy, ważne jest, aby wykonywać wygięcia do tyłu.

Przygoda wyginania pleców

Gięcie do przodu jest znane; robimy to w kółko każdego dnia. Więc chociaż pochylanie się do przodu w jodze może być niewygodne, jeśli mamy napięte biodra lub ścięgna podkolanowe, generalnie nie jest to przerażające. Z drugiej strony odchylanie się do tyłu nie jest takie znajome. Dla wielu z nas może to być trochę przerażające i niewygodne. To trochę przygoda.

Kiedy odchylamy się do tyłu, przesuwamy kopertę. Backbending to powrót do pustki, zanurzenie się w niewidzialny, przerażający świat nieznanego. Aby się wygiąć, musimy puścić to, co znane. Musimy się zmieniać i ewoluować, czy naprawdę tego chcemy, czy nie. Tak więc zgięcie do tyłu, takie jak opisana w tej kolumnie postawa, Eka Pada Viparita Dandasana (Pozycja kija odwróconego na jednej nodze), działa jak fizjoterapia korygująca nasze skłonności biomechaniczne, ale także podważa nasze poczucie komfortu. Aby przejść dalej w backbend, musimy zbadać naszą krawędź. Zamiast uciekać przed naszym dyskomfortem, musimy się do niego oprzeć i go poznać.

Pozycje, które wybrałem, aby doprowadzić do Eka Pada Viparita Dandasana, pomogą nam odwrócić nasz nawyk pochylania się do przodu i przygotować do podróży w nieznane. Cztery wstępne pozycje, które zbadamy, to Supta Virasana (leżąca pozycja bohatera), Urdhva Dhanurasana (pozycja łuku w górę), Sirsasana (pozycja na głowę) i Dwi Pada Viparita Dandasana (pozycja dwunożnego kija odwróconego). Wszystkie te pozy rozciągają i otwierają przód ciała - zwłaszcza uda, klatkę piersiową i ramiona - przygotowując nas na przygodę Eka Pada Viparita Dandasana.

Przed ćwiczeniem tych asan poświęć 10-15 minut na rozgrzewkę. Jeśli znasz Ujjayi Pranayama (Zwycięski Oddech) i energetyczne zamki Mula Bandha (Unieruchomienie Korzenia) i Uddiyana Bandha (Unieruchomienie Brzucha w górę), sugeruję, abyś używał ich podczas wykonywania tej sekwencji. Jeśli ich nie znasz, po prostu oddychaj w sposób zalecany przez nauczycieli lub tradycję.

Bohaterski początek (rysunek 1)

Odpowiednio zaczniemy naszą przygodę z Supta Virasana, czyli Reclining Hero Pose, która otwiera przód ud i pachwin. Aby przyjąć pozę, uklęknij na podłodze, a następnie usiądź na nogach. Podnieś biodra ze stóp, abyś mógł rozdzielić stopy na tyle szeroko, aby stworzyć miejsce na pośladki. Następnie połóż kości do siedzenia na podłogę.

Kiedy ćwiczysz Supta Virasana, trzymaj uda równolegle lub tak, aby kolana były bliżej siebie niż uda. Wewnętrzne obracanie ud pomoże utrzymać tę pozycję. Ponadto, aby upewnić się, że kolana są bezpiecznie wyrównane, niezwykle ważne jest, aby pięty były skierowane prosto do góry. U osób z ciasnymi kostkami lub biodrami występuje tendencja do rozchylania stóp na bok. Nie pozwól, aby to się stało; wywiera niezdrowy nacisk na więzadło poboczne przyśrodkowe, które biegnie wzdłuż wewnętrznej krawędzi kolana.

Gdy kości siedzące dotkną podłogi, połóż dłonie na podłodze za sobą i odchyl się do tyłu. Poruszaj się równomiernie, zamiast obniżać najpierw po jednej stronie, a potem po drugiej. I poruszaj się powoli; u większości ludzi należy cierpliwie zachęcać mięśnie czworogłowe i zginacze bioder. Gdy twoje czworogłowe i pachwiny się otwierają, zegnij ramiona głębiej i oprzyj się na przedramionach i łokciach. Zatrzymaj się tutaj, podnosząc miednicę na tyle, aby podciągnąć kość ogonową i pośladki w kierunku kolan. Jeśli możesz obniżyć się dalej bez wyolbrzymiania łuku dolnej części pleców, przyjmij pełną pozę, leżąc płasko. Z wyjątkiem normalnych łuków dolnej części kręgosłupa i szyi, całe plecy i tył głowy powinny spoczywać na podłodze, z długim kręgosłupem i mięśniami wokół niego miękkimi i rozluźnionymi. Jeśli nie możesz zejść tak daleko,pozostań na przedramionach i łokciach, cofając się, gdy wydłużają się mięśnie czworogłowe i pachwiny. Niezależnie od pozycji, w której się znajdujesz, skup się na oddychaniu i zmiękcz dolne żebra w kierunku podłogi. Z czasem popracuj nad utrzymaniem tej pozycji przez kilka minut.

Wykorzystaj swoją siłę (rysunek 2)

W naszej następnej pozycji, Urdhva Dhanurasana, zwiększamy intensywność naszego wyginania się w plecy. Teraz rozciągamy nie tylko uda i pachwiny, ale także górną część pleców i ramiona. Chociaż jest to potężna postawa, nie potrzebujesz dużej siły ramion, aby się w nią podeprzeć. Ale potrzebujesz dużej elastyczności ramion. Widziałem niesamowicie silnych i sprawnych ludzi, którzy nie potrafili nawet oderwać głowy od ziemi, kiedy zaczynali tę pracę; potrzebują zespołu czterech osób, które pomogą im podnieść i wydłużyć je w początkowej fazie pozy. Problem nie polega na tym, że brakuje im siły, by unieść się do tej pozycji; chodzi o to, że nie mają niezbędnego zakresu ruchu w ramionach, aby w pełni wykorzystać swoją siłę.

Aby przyjść do tej pozycji, połóż się płasko na plecach. Podnieś stopy do pośladków, kładąc je płasko na podłodze na szerokość bioder i równolegle do siebie. Prawie każdy ma silną tendencję do wyrzucania palców u nóg, gdy naciskają na pozycję, więc zatrzymaj się tutaj, silnie ukorzeniaj stopy i zobowiązuj się, aby utrzymać je równolegle w całej pozie.

Połóż dłonie przy uszach, dłońmi do dołu, z palcami skierowanymi w stronę stóp i przyciągnij łokcie do siebie. Podczas wydechu naciśnij dłonie i stopy i unieś miednicę, tułów i głowę na tyle wysoko, abyś mógł wejść na czubek głowy. Weź tu oddech. Podobnie jak w Supta Virasana, stwórz subtelny obrót ud do wewnątrz i upewnij się, że kolana nie rozchylają się na boki. Uda powinny pozostać równoległe, z szeroko rozstawionymi kolanami.

Podczas następnego wydechu naciśnij mocno ramiona i nogi i unieś tułów do pełnego zgięcia do tyłu. Mocno przepychaj ręce, aby całkowicie wyprostować ramiona; również mocno uderzaj w stopy, zwłaszcza przez pięty, i delikatnie unieś kość ogonową i przyciągnij ją do kolan. Utrzymaj od pięciu do dziesięciu oddechów. Następnie zrób wydech i delikatnie opuść się z powrotem na plecy, delikatnie chowając brodę w kierunku klatki piersiowej, gdy schodzisz na podłogę. Powtórz pozę co najmniej dwa razy.

Jeśli odczuwasz nieprzyjemny ucisk w dolnej części pleców w Urdhva Dhanurasana, zejdź na dół i spróbuj pozować ze stopami nieco dalej od pośladków. Jeśli masz bardzo napięte ramiona, dolna część pleców może być nadrzędna w pozie, aby zrekompensować to ograniczenie, a dłuższa pozycja może temu zapobiec.

Wszystkie postawy wpływają na czakry, centra energetyczne ciała, ale silna wsteczna krzywizna ciała w Urdhva Dhanurasana szczególnie budzi i inspiruje wszystkie główne czakry, od czakry muladhara (głównej) na kroczu do czakry sahasrara (tysiąckrotnie) w korona głowy. Pozycja ta ma szczególnie intensywny wpływ na czakrę anahata (serca) (dosłownie „koło nieporuszonego dźwięku”) znajdującą się na środku klatki piersiowej. Wielkie otwarcie górnego odcinka piersiowego kręgosłupa w wygięciach do tyłu, takich jak Urdhva Dhanurasana i Eka Pada Viparita Dandasana, napędza emocjonalny ogień naszej praktyki, spalając zanieczyszczenia oraz otwierając i rozszerzając ośrodek serca. Jak mówi nam filozofia jogi, to otwarcie może pogłębić naszą wrażliwość na świat i pomóc nam rozwinąć zrozumienie i współczucie dla wszelkiego życia na całym świecie.

Turning Topsy-Turvy (Rysunek 3)

Nasza kolejna poza, Sirsasana, kontynuuje wyprawę na stosunkowo nieznane terytorium. W końcu, nawet jeśli codziennie ćwiczysz inwersje, nadal spędzasz 98% swojego życia na jawie! Oczywiście Sirsasana pomaga również wzmocnić i otworzyć ramiona oraz pozwala ćwiczyć pozycję bardzo podobną do tej, której użyjesz w Dwi Pada Viparita Dandasana i Eka Pada Viparita Dandasana.

Słowo ostrzeżenia, zanim zaczniemy: chociaż Sirsasana od dawna uważana jest za jedną z najbardziej korzystnych pozycji jogi, może być również bardzo niebezpieczna dla szyi. Nie powinien być praktykowany przez początkujących i trzeba się go nauczyć od kompetentnego nauczyciela.

Kiedy po raz pierwszy nauczyłem się Sirsasany, mój instruktor nie pozwalał mi używać ściany do podparcia, a nawet przyjmować pozy z ugiętymi kolanami. Musiałem mu pokazać, że mogę podnieść stopy kilka cali nad podłogę w pozycji Headstand i przytrzymać je tam przez 50 oddechów, zanim pozwoli mi pójść dalej. Nie mówię, że musicie to zrobić - wielu z was prawdopodobnie nauczyło się już innych ważnych sposobów podejścia do Sirsasany - ale zasugeruję, abyście postępowali uważnie. Nie ma nic do zyskania poza kontuzją rzucając się w pozycję przed ścianą, zależnie od tego, czy cię złapie. Ważne jest, aby zbudować silną i odpowiednio ułożoną górną część ciała, zanim zaczniesz uczyć się Sirsasany, abyś mógł wchodzić i wychodzić z niej z pełną kontrolą

- innymi słowy, bez dosłownego narażania szyi.

Jeśli jesteś stosunkowo nowy w Sirsasanie, powinieneś przełożyć większość swojego ciężaru na ramiona; Dopiero gdy mięśnie szyi stopniowo stają się silniejsze i zaczynasz ćwiczyć, bardziej zaawansowane pozycje ramion powinny obciążać głowę.

Aby ustawić się na Sirsasanę, chodź na kolana. Przeplatając palce, połóż przedramiona na podłodze; jeśli ćwiczysz na twardej podłodze, możesz podwoić matę jako poduszkę na przedramiona. Upewnij się, że łokcie są rozstawione na szerokość ramion. To ustawienie jest krytyczne: jeśli łokcie są zbytnio rozstawione, nie będziesz w stanie w pełni wykorzystać siły ramion i ramion, pozycja będzie niestabilna, a szyja będzie zbyt ciężka.

Możesz ćwiczyć Sirsasanę z dłońmi przyciśniętymi do siebie - w takim przypadku przyłożysz koronę głowy do podłogi, tak aby czaszka była otoczona przedramionami - lub z rozdzielonymi piętami dłoni, tak aby dłonie i palce obejmowały tył czaszki. Każda pozycja jest poprawna, więc poeksperymentuj, która pozwoli Ci poczuć się najsilniej i najbardziej zrównoważona w pozycji. Niezależnie od preferowanej pozycji, ważne jest, aby trzymać nadgarstki prostopadle do podłoża, upewniając się, że nie rozwijają się na boki.

Teraz, gdy masz już głowę i ręce na swoim miejscu, podnieś palce u stóp i powoli wsuń je w kierunku łokci. Mocno szlifuj łokcie i nadgarstki, odsuń łopatki od uszu i podnieś biodra do sufitu, tak aby plecy były jak najdłuższe i proste.

Aby podnieść stopy, musisz pozwolić biodrom przesunąć się nieco dalej w przestrzeni, niż gdyby były na linii pionu, która przechodzi bezpośrednio przez twoją głowę. Wchodź palcami, aż poczują się lekko na ziemi. Następnie, podczas wydechu, przyciśnij do przedramion i - nadal odsuwając łopatki od uszu - unieś palce u nóg z ziemi. Powoli, kontrolując, unieś nogi do pionu.

Gdy nogi zbliżają się do pionu, przesuń biodra do przodu, aby ponownie układały się bezpośrednio nad ramionami. Jeśli nie jesteś wystarczająco elastyczny lub silny, aby podnosić się na prostych nogach, chodź jak najdalej i ugnij kolana, kierując je w stronę klatki piersiowej. Następnie, naciskając na przedramiona i unosząc łopatki, unieś stopy i powoli wyciągnij je w kierunku sufitu. Nie wyrzucaj nóg w powietrze, mając nadzieję, że po drodze odnajdziesz równowagę. Zachowaj kontrolę i równowagę w każdej chwili.

Trzymając postawę, nadal przyciskaj łokcie i nadgarstki do podłogi. Wiele osób, zwłaszcza jeśli są przyzwyczajeni do praktykowania sirsasany ze stopami opartymi o ścianę, pozwala stopom cofać się zbyt daleko za siebie i nie przykładać wystarczającego ciężaru do łokci. Powoduje to ustawienie ciała w wyprostowanej pozycji w kształcie banana. Kiedy mocno dociskasz łokcie i kładziesz na nie większy ciężar, przesuwasz ciężar w kierunku przodu ciała, co usuwa krzywiznę banana z tyłu. Może również złagodzić strach przed upadkiem i zmniejszyć ryzyko, że tak się stanie.

Trzymaj nogi mocno i sięgaj do sufitu, szczególnie wzdłuż wewnętrznych krawędzi nóg i stóp. Uważaj, aby nie wysuwać dolnych żeber do przodu ani nie wyginać dolnej części pleców poza jej naturalną krzywiznę. Pozycja powinna wyglądać prawie tak, jakbyś miał bardzo lekką i subtelną pozycję szczupaka na biodrach. Lekkie wciągnięcie brzucha, jak w Uddiyana Bandha i lekkie wciągnięcie krocza, jak w Mula Bandha, może pomóc w utrzymaniu prawidłowego ustawienia. Wykonując wszystkie te czynności, przytrzymaj Sirsasanę przez 10 do 50 oddechów.

Aby wyjść z pozy, zejdź na wydech. Tak jak przy wejściu do Sirsasany, musisz uważać, aby ramiona nie marszczyły się w kierunku uszu. Aby temu zapobiec, mocno naciśnij przedramiona i unieś łopatki w kierunku bioder. Jeśli przyszedłeś ze zgiętymi nogami, zegnij je ponownie, aby zejść; jeśli wszedłeś z wyprostowanymi nogami, spróbuj zejść w ten sam sposób. W obu przypadkach, gdy opuszczasz nogi, twoje biodra muszą nieco zrównoważyć równowagę, tak jak wtedy, gdy podnosiłeś nogi w górę. Gdy twoje stopy dotkną podłogi, wejdź bezpośrednio do Balasany (Pozycja Dziecka) i przytrzymaj ją przez pięć do 10 oddechów, aby umożliwić ciału regenerację po odwróceniu.

Pochylanie się do tyłu (rysunek 4)

Dwi Pada Viparita Dandasana to mieszanka Sirsasany i Urdhva Dhanurasana. Jako taka przygotowuje nas na naprawdę trudne chwile w naszym życiu, kiedy czujemy się nie tylko wywróceni do góry nogami, ale także pochyleni do tyłu.

Do Dwi Pada możesz wejść z Sirsasany lub Urdhva Dhanurasana, ale poprzednie podejście jest bardzo trudne i powinno się je stosować tylko pod czujnym okiem kompetentnego nauczyciela. Łatwiejszą i bezpieczniejszą metodą jest przyjęcie postawy od Urdhva Dhanurasany.

Wejdź do Urdhva Dhanurasana, używając wszystkich wcześniej omówionych wskazówek i wstrzymaj oddech przez kilka oddechów, aby rozciągnąć ramiona, klatkę piersiową, pachwiny i brzuch. Następnie zegnij łokcie i wydychając opuść się w dół, aby położyć czubek głowy na podłodze - dokładnie w tej samej pozycji, której używałeś podczas wchodzenia w pozę. Następnie opuść przedramiona pojedynczo do

Pozycja Sirsasany wzdłuż głowy: Splot dłonie, trzymając nadgarstki prostopadle do podłogi i łokcie nie szerzej niż na szerokość barków.

Nie ma wątpliwości, że Dwi Pada Viparita Dandasana wymaga dużego otwarcia ramion. Aby wykonać pozę bezpiecznie i odnieść korzyści, musisz mocno uziemić oba przedramiona, łokcie trzymać na szerokość barków, podnieść łopatki z dala od uszu i unikać uczucia kompresji w dolnej części pleców. Jeśli nie możesz tego wszystkiego osiągnąć, prawdopodobnie lepiej byłoby kontynuować pracę w Urdhva Dhanurasana, dopóki nie osiągniesz większego otwarcia ramion. Kiedy możesz całkowicie i wygodnie wyprostować ręce w Urdhva Dhanurasana, będziesz na dobrej drodze do Dwi Pada.

Gdy głowa i ramiona zostaną wygodnie ułożone w pozycji Dwi Pada Viparita Dandasana, możesz rozpocząć pracę nad pełną ekspresją pozy. Ostrożnie wychodź stopami w kierunku linii środkowej, aż obie nogi będą wyprostowane, a wewnętrzne krawędzie stóp się zetkną. Kontynuuj silny nacisk na przedramiona i stopy, aby uniknąć nadwyrężenia szyi i dolnej części pleców. Unieś łopatki w kierunku bioder i mostka w kierunku brody. Twój oddech będzie koniecznie nieco płytki w tej pozie, ale upewnij się, że jest gładki i równy oraz że nie poddałeś się tendencji do wstrzymywania oddechu.

Przytrzymaj Dwi Pada Viparita Dandasana przez pięć do 10 oddechów. Następnie podczas wdechu skieruj stopy z powrotem w kierunku pośladków i rozdziel stopy na szerokość bioder. Przynieś ręce z powrotem do pozycji Urdhva Dhanurasana na podłodze obok uszu, a następnie podnieś z powrotem do tej pozycji. Podczas wydechu delikatnie opuść się na plecy, pochylając brodę nieco w kierunku klatki piersiowej, delikatnie opuszczając głowę, tułów i biodra na podłogę.

Radość i wolność (rysunek 5)

Kiedy już rozwiniesz siłę utrzymywania Dwi Pada przez 10 oddechów, najprawdopodobniej będziesz gotowy na naszą ostateczną postawę, Eka Pada Viparita Dandasana. Jest prawie dokładnie taki sam jak Dwi Pada, z wyjątkiem tego, że wymaga uniesienia jednej nogi prosto w kierunku sufitu i podparcia dolnej części pozycji jedną nogą zamiast dwóch. Oczywiście wersja na jednej nodze wymaga nieco większej siły w ramionach i nodze podpierającej niż pozycja na dwóch nogach.

Aby wejść do Dwi Pada Viparita Dandasana z poprzedniej pozycji, chodź prawą stopą nieco z powrotem w kierunku bioder i wyśrodkuj lewą stopę na linii środkowej ciała. Następnie przenieś ciężar na lewą nogę i stopę. Wciskając mocno nogę podpierającą i ramiona, powoli unieś prawą nogę z podłogi. Zaangażuj pełną siłę uniesionej nogi, naciskając prawą stopę w górę w kierunku nieba i wypychając ją przez piętę i śródstopie. Staraj się utrzymywać miednicę w poziomie z boku na bok, nie upuszczając biodra uniesionej nogi w kierunku ziemi ani nie podnosząc jej w kierunku sufitu. Weź od pięciu do dziesięciu oddechów w pozie, a następnie przy wydechu opuść prawą nogę i powtórz pozę po drugiej stronie. Po kolejnych pięciu do dziesięciu oddechach wróć do Dwi Pada Viparita Dandasana, naciśnij z powrotem do Urdhva Dhanurasana,a następnie opuść się z powrotem, aby odpocząć na plecach.

Podobnie jak większość pozycji jogi, Eka Pada Viparita Dandasana wymaga siły, elastyczności i skupienia. I bardziej niż w przypadku wielu poz, opanowanie tej pozycji wymaga dużo czasu i wysiłku. Większość z nas może osiągnąć piękne działania tej asany tylko poprzez regularne i żarliwe ćwiczenia przez miesiące lub lata. Nie ma magicznych mikstur ani tajemnic; to wymaga ciężkiej pracy. Ale niezwykłe zalety wygięć do tyłu, takich jak Eka Pada Viparita Dandasana, sprawiają, że są one warte zainwestowanej w nie energii. Nie tylko zwiększają zwinność i długowieczność naszego kręgosłupa i ramion, przeciwdziałając tendencji do zaokrąglania górnej części pleców w miarę starzenia się. Kiedy używamy ich do odkrywania nieznanego, przynoszą radość i wolność również naszej duszy.

Beryl Bender Birch uczy jogi od 30 lat i jest autorką Power Yoga i Beyond Power Yoga. Kiedy nie uczy, uwielbia trenować i ścigać się ze swoją drużyną husky syberyjskich.

Zalecane

Poznaj swojego następnego nauczyciela: Colleen Saidman Yee
Dowiedz się o jodze opartej na traumie z Hala Khouri
Talking Shop with Dharma Singh Khalsa, MD