Na początku mojej drugiej sesji rozluźnienia mięśniowo-powięziowego - rodzaju pracy z ciałem, która polega na nakłanianiu tkanki łącznej do otwarcia - rozmawiałem z fizjoterapeutką, Rachel Berger z Brookline w stanie Massachusetts, kiedy ona pracowała nad mną. Kiedy w końcu uspokoiliśmy się 20 minut później, zrobiłem to, co zrobiłem podczas mojej pierwszej wizyty: zamknąłem oczy i dostroiłem się do swojego ciała i oddechu. Kiedy Rachel podniosła moją szyję, skupiłam się na odczuciach i użyłam powolnego, głębokiego oddechu, aby pomóc mi rozluźnić mięśnie.
Później powiedziała mi, że dopóki nie przestaliśmy rozmawiać, moje ciało nie reagowało tak, jak podczas pierwszej wizyty, kiedy oboje byliśmy cicho i co uważaliśmy za duży sukces. Podczas tej pierwszej sesji czułem, że ułatwiałem jej subtelną pracę, przenosząc świadomość jogiczną na stół terapeutyczny. Okazało się, że moja intuicja była słuszna.
Właściwie trafiłam do biura Rachel z powodu przebudzenia intuicji i świadomości ciała, które łączę z jogą. Podczas ostatniej sesji treningowej zdałem sobie sprawę z tego, co jogini nazwaliby „blokadą energetyczną” w obszarze łączącym moją prawą szyję z tyłem głowy. Czułem, że moja niezdolność do stworzenia anatomicznej przestrzeni i wyrównania tam falowała w dół strumienia przez moją prawą klatkę piersiową i brzuch, aż do prawej łydki. Moja intuicja podpowiadała mi, że dobry pracownik nadwozia może pomóc w otwarciu obszaru. Kilka telefonów do znajomych dało numer Rachel i umówiłem się na spotkanie.
Wielu lekarzy i naukowców twierdzi, że za praktykami leczniczymi, takimi jak uwalnianie mięśniowo-powięziowe i terapia czaszkowo-krzyżowa, nie ma nauki, która jest kolejną metodą stosowaną przez Rachel. I mają rację: praktycznie nie ma badań potwierdzających ich skuteczność. Ale to nie znaczy, że te terapie są koniecznie nieskuteczne.
Podobnie jak w przypadku samej jogi, prawdziwym dowodem pracy z ciałem jest bezpośrednie doświadczenie. Im więcej ćwiczysz jogi - zwłaszcza jeśli uzupełniasz ją różnymi formami pracy z ciałem - tym głębsza staje się twoja zdolność odczuwania wewnętrznego doświadczenia. Osoby praktykujące jogę często odkrywają, że rozwijają lepszą percepcję w tych obszarach ciała, w których wcześniej czuli się mało. BKS Iyengar nazywa to zjawisko budzeniem inteligencji w ciele.
Mając to na uwadze, oto kilka sugestii, jak wykorzystać mądrość jogi, aby maksymalnie wykorzystać pracę z ciałem.
Pielęgnuj ciszę. Poświęcenie trochę czasu na wymianę informacji i wyjaśnienia jest w porządku. Po prostu nie spędzaj połowy sesji tak jak ja, rozmawiając z kimś, kto obcina ci włosy. Twoja świadomość - i ta praktykującego nad tobą - może być głębsza, gdy oboje jesteście cicho. W niektórych sytuacjach muzyka może ułatwić relaks, ale jeśli w jakikolwiek sposób odwraca uwagę od wewnętrznych doznań, najlepiej z niej zrezygnować.
Uważaj na doznania. Jeśli zauważysz, że przeżywasz swój dzień, urazy lub fantazje związane z jakimś przyszłym szczęściem, spróbuj wrócić do teraźniejszości. Nastrój tak dokładnie, jak to tylko możliwe, aby uzyskać efekt każdego pociągnięcia dłoni praktykującego. Sprawdź, jak to, co dzieje się w twoim ciele, odbija się w twoim oddechu, poczuciu ciepła i innych doznaniach cielesnych. Zwróć uwagę na niepotrzebne zaciskanie: sprawdź napięcie w szczęce, języku i przestrzeni między oczami; szczególnie zwracaj szczególną uwagę na te obszary pleców lub szyi, w których chronicznie się ściskasz.
Znajdź połączenia. W praktyce jogi uczymy się wyczuwać, w jaki sposób różne części ciała wpływają na siebie nawzajem. Na przykład w pozycjach stojących, tworzenie przestrzeni między palcami pomaga nam otwierać się przez nogi do bioder. W Savasanie (Corpse Pose) puszczenie szczęki ułatwia uwolnienie napięcia w języku i gardle. Czy podczas sesji pracy z ciałem zauważysz, czy Twoja klatka piersiowa rozluźnia się, gdy praktykujący pracuje nad Twoją szyją? Czy możesz znaleźć być może bardziej nieoczekiwane połączenie, takie jak uczucie w prawym biodrze podczas masowania lewego ramienia?
Użyj oddechu. Twój oddech może zdziałać więcej niż tylko pomóc ci zatrzymać się w chwili obecnej; może również pomóc przetrwać chwile, w których praca z ciałem staje się szczególnie intensywna fizycznie. Nie jestem pewien, czy mógłbym znieść niektóre sesje Rolfingu i terapii nerwowo-mięśniowej, które miałem bez głębokiego oddychania Ujjayi.
Weź to, co znajdziesz z powrotem do swojej praktyki jogi. Jeśli zwracałeś uwagę podczas sesji pracy z ciałem, być może znalazłeś otwarcie lub świadomość w obszarach, w których wcześniej tego nie miałeś. Podczas następnej praktyki jogi sprawdź, czy możesz ponownie odnaleźć tę otwartość i być może jeszcze głębiej.
Nie przejmuj się teoriami. Niektórzy ludzie unikają pewnych rodzajów pracy z ciałem, ponieważ wątpią w wyjaśnienia, jakie praktycy podają na temat tego, jak działają te modalności. Na przykład artykuły w czasopismach medycznych wyśmiewają twierdzenie terapeutów czaszkowo-krzyżowych, że dostosowują kości czaszki, twierdząc, że jest to niemożliwe, ponieważ kości te są zespolone we wczesnym okresie życia. Ale to, jak coś działa, nie jest tak ważne, jak to, czy działa. Z mojego doświadczenia wynika, że wiele form pracy z ciałem (w tym terapia czaszkowo-krzyżowa) może być bardzo skutecznych.
Zachowaj otwarty umysł. Jeśli interesuje Cię odkrywanie nadwozia, bądź otwarty na wypróbowanie wielu stylów. Kieruj się słowami ustnymi, szczególnie od osób, których praktyka jogi lub inne doświadczenia dały im dobrą świadomość ciała. Byłoby wspaniale, gdyby istniało więcej naukowych dowodów na skuteczność, ale większość metod pracy z nadwoziem nigdy nie została formalnie zbadana. Jest też coś niewysłowionego, co robią utalentowani pracownicy nadwozia wszystkich przekonań, czego nie da się ująć w wynikach badań. Jeśli zaczekasz na dowód, jakiego szuka większość lekarzy, nie będziesz w stanie wykorzystać większości stylów nadwozia w tym życiu.
Timothy McCall jest dyplomowanym specjalistą chorób wewnętrznych i redaktorem medycznym Yoga Journal .
