Co oznacza „Ashtanga”?
- Rena Grant, Seattle
Odpowiedź Richarda Rosena:
Określenie „ashtanga” pochodzi z Sutry Yoga z Patańdżalego, gdzie odnosi się do ośmiu (jogi klasycznej za Ashta ) -limb ( ANGA ) praktyki. (Niektórzy badacze jogi, tacy jak Georg Feuerstein, utrzymują, że prawdziwym wkładem Patanjalego w jogę była krija joga , „joga czynności rytualnych”, a praktyka ośmiu kończyn została zapożyczona z innego źródła). Osiem kończyn to powściągliwość, przestrzeganie, postawa , kontrola oddechu, wycofanie zmysłów, koncentracja, medytacyjne wchłanianie i „enstaza”. To ostatnie słowo, które oznacza „stać w środku”, jest tłumaczeniem samadhi autorstwa Mircei Eliade ,co dosłownie oznacza „złożyć razem” lub „doprowadzić do harmonii”. W samadhi „stoimy w” naszej prawdziwej Jaźni, przygotowując się do ostatecznego stanu klasycznej jogi, wiecznej „samotności” ( kaivalya ) tej Jaźni w czystości i radości jej istnienia.
Chociaż leżący u podstaw Patanjalego dualizm między Jaźnią a naturą od dawna nie jest łaskawy, jego ośmioczęściowa metoda wciąż wpływa na wiele współczesnych szkół jogi. Jedną z tych szkół jest obecnie popularna asztanga joga opracowana przez K. Pattabhi Joisa na podstawie nauk T. Krishnamacharyi (ojca TKV Desikachara, szwagra BKS Iyengara i mentora obu).
Ponieważ nie jestem autorytetem w tej praktyce, poprosiłem nauczyciela Ashtangi, Richarda Freemana, o wyjaśnienie. Odpowiedział, że system Krishnamacharya-Pattabhi Jois jest rzeczywiście wzorowany na ośmiu kończynach Patanjalego; nacisk kładziony jest jednak na prawidłowe wykonanie trzeciej kończyny (postawy) jako środka do realizacji wszystkich kończyn, w tym oczywiście samadhi. Ponieważ na Zachodzie czasami skupiamy się wyłącznie na postawie i pomijamy inne kończyny, Richard uważa, że Pattabhi Jois nazywa swój system „częściowo”, aby zachęcić swoich uczniów do głębszego przyjrzenia się całej praktyce ”i zintegrowania wszystkich kończyn.
Richard Rosen pisze dla Yoga Journal od lat 70.
