Co to jest joga? Odpowiedzi na to pytanie jest tyle, ile osób uprawiających jogę. Na początku może to wydawać się zagmatwane, ponieważ joga jest często przedstawiana tak, jakby istniała prawdziwa i ustalona ścieżka prowadząca do upragnionego celu. Oświecenie, samadhi, błogość, pokój, wyższe sfery świadomości - to są monety duchowego rynku, o których mówi się, że możemy je zebrać dzięki odpowiedniej praktyce i poświęceniu.
Aby znaleźć właściwą praktykę, często się cofa do przeszłości, do tradycji i autorytetu. Jednak patrząc na przeszłość, wydaje się, że nie ma konsensusu, ponieważ istniały szkoły i kontr-szkoły z zaleceniami obejmującymi całą gamę od domagania się surowego samozaparcia i wyrzeczeń po innych, którzy uważali, że tylko doświadczając życia i zmysłowości w pełni. czy można osiągnąć prawdziwe urzeczywistnienie. Dzisiejsze nauki są równie różnorodne. Jedna szkoła mówi, że wszystkie rodzaje jogi są zawarte w doskonałości asan, podczas gdy inne mówią, że zbyt duży nacisk na ciało ogranicza cię do sfery materialnej.
Tradycja jest ważna, podobnie jak historia - nie jako występek, w który można wcisnąć teraźniejszość, ale raczej jako odskocznia, z której można wyrosnąć. Wszyscy poważnie praktykujący jogę powinni czerpać z doświadczeń innych ludzi to, co może być pomocne w tworzeniu osobistej ekspresji jogi. W latach, kiedy zgłębiałem jogę, moje podejście przybrało formę, która nieustannie odkrywa, odnawia i ekscytuje. Ruch jogi obejmuje między innymi nieustanne powtarzanie pytania „Co to jest joga?”. Poniżej znajduje się krótkie wprowadzenie do sposobu, w jaki odpowiadam na to pytanie.
Joga to żywy proces. Sedno jogi nie leży w widocznych osiągnięciach; polega na uczeniu się i odkrywaniu. Uczenie się jest procesem, ruchem, podczas gdy osiągnięcia są statyczne. Dowiadujemy się wewnętrznie o całej dziedzinie życia, używając systemów energetycznych umysłu i ciała, aby dowiedzieć się, jak działa i jak uniwersalne wzorce wyrażają się poprzez jednostki. Joga obejmuje również proces uwalniania energii, wyjścia z blokad i więzów, które ograniczają nas zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Uwolnienie się jest częścią procesu samowiedzy, ponieważ więzy ograniczają naturę eksploracji, tak jak uwolnienie ich pozwala na uczenie się.
Zwykle mówi się o wolności od czegoś: wolności od bólu, strachu, śmierci, starzenia się, chorób, smutku, przywiązania i oczywiście od ego lub jaźni, które są postrzegane jako źródło wszystkich problemów. Niewola ciała i tyrania umysłu, które nieustannie tworzą pożądanie, mają zostać przezwyciężone poprzez dyscyplinę. Jednak każdy, kto próbuje to zrobić, musi zmierzyć się z podstawowym paradoksem, który jest częścią duchowego poszukiwania: próba uwolnienia się od wszystkiego, co zawiera w sobie ziarno tej niewoli, przed którą próbuje uciec. Pragnienie uwolnienia się od pragnień to kolejne pragnienie. Nacisk na pokonanie własnego ego w przekonaniu, że utrata ego będzie ostatecznym doświadczeniem prowadzącym do doskonałości, jest działaniem skoncentrowanym na sobie. Pragnienie utraty ego i doskonałości pochodzi od ego, podobnie jak wszystkie pragnienia.
Myśl tworzy wtedy idee doskonałości z drugiej ręki lub z projekcji pamięci i dąży do ich osiągnięcia, które jest bardziej działaniem ego. To kolejny przykład tego, co nazywam duchowym paradoksem. Jeśli wolność jest postrzegana jako wymiar działania, a nie ucieczka od czegoś, jako żywy proces, a nie cel, duchowy paradoks znika. Jedyną prawdziwą wolnością jest wolność w działaniu. Wolność całkowicie odpowiada na wyzwania chwili życia.
Prawdziwe duchowe poszukiwanie to nie „Jak się uwolnić?” ale raczej: „Co mnie wiąże?” Najważniejszą rzeczą w zadawaniu pytań lub zadawaniu pytań jest natura zadania lub pytania. Pytanie „Jak uzyskać wolność?” automatycznie umieszcza cię w duchowym paradoksie, a co ważniejsze, nie podlega odpowiedzi. Poszukiwanie wolności zawsze wiąże się z wyobrażeniami o tym, z czego składa się wolność. Pomysły, które mam, pochodzą ze stanu braku wolności i dlatego zawierają projekcje tego, jak by było, gdybyśmy nie mieli problemów, które mam. Tutaj znowu wolność jest wolnością od czegoś - od strachu, zazdrości, rywalizacji czymkolwiek. Same idee wolności, które mam, są ograniczone stanem mojej świadomości i kiedy próbuję wmusić się w formę idei lub ideału, ograniczam wolność już na początku.Dlatego nigdy nie dowiem się, jak być wolnym, szukając wolności. Mogę jednak dowiedzieć się, co to jest, co ogranicza moją świadomość i zakres mojej reakcji, ponieważ można to bezpośrednio dostrzec.
Potencjalna reaktywność organizmu jest ograniczona przez sztywność, brak siły i wytrzymałości. Reaktywność umysłu jest ograniczona sposobem, w jaki myśli o rzeczach. Idee i przekonania, poprzez które patrzysz na świat, z konieczności trzymają cię w polu tych struktur myślowych. Sposób, w jaki myślisz o rzeczach, całkowicie wpływa nie tylko na sposób, w jaki się zachowujesz, ale także na sposób, w jaki postrzegasz.
Jeśli, na przykład, myślisz, że myśl jest złoczyńcą, który powstrzymuje cię przed doświadczeniem „teraz” i dlatego musisz ją pokonać poprzez medytację, to nastawienie ma wpływ na wszystko, co robisz. W kręgach intelektualnych istnieje tendencja do wielkiej wartości myśli; w kręgach duchowych istnieje tendencja do negatywnego oceniania myśli. Interesujące jest to, że obie oceny są po prostu myśleniem o osądzaniu siebie. Joga to proces, dzięki któremu odkrywam naturę moich więzów i utrzymuję kontakt z tymi aspektami życia, które ograniczają wolność. Odkryłem, że najbardziej bezpośrednią drogą do tego badania jest synteza dwóch tradycyjnych podejść do jogi. Hatha, fizyczna joga i jnana, mentalna joga, zajmują się odkrywaniem ograniczeń, jakie nakłada uwarunkowanie. Żadne uwarunkowanie nie jest tylko fizyczne lub psychiczne.To, jak myślimy, jest częścią tego, jak się czujemy i oczywiście to, jak się czujemy, wpływa na proces myślowy.
Termin „uwarunkowanie” odnosi się tutaj do nawyków umysłu i ciała, które są zaprogramowane poprzez doświadczenie. Obejmuje to uwarunkowanie genetyczne, które jest również zaprogramowane poprzez doświadczenie, chociaż doświadczenie to jest innego rzędu. Joga jest zatem badaniem całkowitego uwarunkowania, Hatha Joga używa ciała jako drzwi, a Jnana Joga używa umysłu. Nie przedstawiam warunkowania jako nowego złoczyńcy do pokonania. Warunkowanie jest częścią organizacyjnej zasady uniwersalnej energii, która buduje wzorce i systemy będące podstawą życia. Uwarunkowanie jest faktem, który faktycznie wspomaga ruch życia, ponieważ bez niego nie byłoby życia.
Jednocześnie uwarunkowanie jest przeszkodą dla wolności, ponieważ nawyki również zawężają się, kierując nowe w stare wzorce, tworząc i wzmacniając tendencję do działania automatycznego, co ogranicza świadomość, oraz tworząc przywiązanie do znanych przyjemności i zabezpieczeń, które blokują prawdziwą zmianę. Wolność nie polega na zaprzeczaniu lub przezwyciężaniu niemożliwego warunkowania, ale raczej na wyrastaniu, w żywej chwili, z tych wzorców, które ograniczają pole tego, co możliwe.
W Hatha Jodze to, co jest możliwe w każdej pozycji, jest funkcją twojego uwarunkowania (w tym tego, co jadłeś wczoraj). Jeśli zamiast próbować zmusić się do przyjęcia wyidealizowanej pozycji końcowej, użyjesz tej postawy do zbadania ograniczeń narzuconych przez uwarunkowania, automatycznie następuje rozluźnienie umysłu i ciała. Pozycje stają się wtedy wysoce wyrafinowanymi narzędziami do zbliżania się do krawędzi lub granicy, która cię wiąże. Świadoma gra na krawędzi warunkowania zmienia pole tego, co jest możliwe.
Joga to proces otwierania się, wychodzenia poza fizyczne i konceptualne ograniczenia uwarunkowań. Doświadcz z natury warunków, aby wyprowadzenie się z niego było niekończącym się procesem. Nie ma mistrzostwa w jodze, ponieważ można opanować tylko to, co ma koniec. Jednak koncepcja otwarcia może podstępnie stać się kolejnym wyidealizowanym celem do osiągnięcia. W rzeczywistości świadomość samej natury myśli do zatrzymywania procesu jest częścią tego, o co chodzi w Jnana Yoga.
Kluczem do procesu otwierania, który sprawia, że jesteś naprawdę otwarty, jest to, co nazywam „graniem na krawędzi”. Ostrze ciała w jodze to miejsce tuż przed bólem, ale nie sam ból. Ból mówi ci, gdzie leżą granice warunkowania fizycznego. Ponieważ krawędź przesuwa się z dnia na dzień iz oddechu na oddech (nie zawsze do przodu), aby być dokładnie tam, poruszając się z jego często subtelnymi zmianami, musisz być bardzo czujny. Ta cecha czujności, która jest stanem medytacji, jest sercem jogi. Wielkie niebezpieczeństwo w Hatha Jodze dzieje się automatycznie, tak że postawy stają się ćwiczeniami mechanicznymi, niosąc ze sobą otępienie, zmęczenie i w ogóle opór przed uprawianiem jogi. Tak jak umysł jest bardziej nieuchwytny niż ciało, tak samo krawędź w Jnana Jodze nie jest tak oczywista jak w Hatha.
Nawyki umysłu, które nagromadziły się w czasie, nieustannie się wzmacniają. Nawyki umysłu to powtarzające się sposoby myślenia o rzeczach i konstruowania świata według takich wzorców mentalnych, jak przekonania, wartości, lęki, nadzieje, ambicje, obrazy siebie, obrazy innych i samego wszechświata. Na przykład to, czy postrzegam wszechświat jako zasadniczo łagodny, złowrogi czy neutralny (obojętny), wydaje się abstrakcją daleką od codziennego życia, o której rzadko mogę otwarcie myśleć.
Te poglądy na świat są jednak podstawą powszechnych postaw (idealizmu, cynizmu, sceptycyzmu), które są wzorami, które zabarwiają wszystkie percepcje poprzez monitorowanie tego, co się pojawia i bezpośrednio wpływają na codzienne życie. Jak można grać na krawędzi myśli? W Hatha Jodze joga polega na skupieniu uwagi na systemie fizycznym, dzięki czemu uczymy się słuchać tego, co mówi ciało. Mięśnie, ścięgna, nerwy, gruczoły i układy narządów mają własną inteligencję i sieci przetwarzania informacji, do których można się dostroić i z których można się uczyć. Granie na krawędzi fizycznie wyostrza zdolność całego organizmu do interpretowania i integrowania tych informacji.
Myśl przejawia się także w systemach, które są ustalonymi sposobami myślenia o określonym segmencie życia. Systemy te czasami są ze sobą w harmonii, ale często nie. Każda rola lub wzór w życiu ma strukturę lub system myślowy, który ożywia i utrwala zachowanie. Hatha Yoga rozciąga i wzmacnia fizycznie, dzięki czemu mamy silniejsze i bardziej elastyczne ciało. Podobnie jnana-joga rozciąga i wzmacnia umysłowo, dzięki czemu można używać struktur, które myśl buduje w sposób twórczy i harmonijny, a jednocześnie nie być ograniczonym przez ograniczenia, jakie myśl nakłada na życie. Krawędzie mentalne są podobne do krawędzi fizycznych, ponieważ są naznaczone oporem przed ruchem i otwarciem. W umyśle strach jest wskaźnikiem oporu, podobnie jak ból w ciele.
Strach określa strukturę osobowości lub ego. Sposób, w jaki myślisz o sobie lub o świecie, jest podstawowym budulcem osobowości i jest bardzo sztywny. Kiedy te struktury są kwestionowane, pojawia się strach. Strach często wyraża się poprzez atak i obronę, jako sposób na złagodzenie bólu, który przynosi strach. Atak i obrona to sposób na wzmocnienie (ochronę) kwestionowanej konstrukcji i zakopanie strachu w tym, co nazywa się nieświadomym, dając złudzenie, że się nie boisz. Strach jest wspaniałym nauczycielem, ponieważ jest kluczem do odkrycia natury, głębi i stopnia twojego przywiązania do różnych struktur myślowych. W Hatha Jodze, kiedy świadomie grasz na krawędzi tego, co jest fizycznie możliwe, twoja przewaga się przesuwa. To, co jest możliwe, zmieniło się - zmieniłeś się. Jest większa elastyczność, większa otwartość w tkance,i odpowiednio więcej energii. Ponieważ Jnana Yoga gra na krawędziach mentalnego oporu, samo zrobienie tego przesuwa krawędź, poszerzając granice tego, co jest możliwe. O to naprawdę chodzi w rozszerzaniu świadomości.
Główną trudnością w Jnana Jodze jest to, że skoro twoje mentalne krawędzie definiują sposób, w jaki postrzegasz, samo postrzeganie twoich krawędzi lub uwarunkowań jest ograniczone przez twoją obecną percepcję: jeśli spróbuję spojrzeć na sposób, w jaki patrzę na rzeczy, sposób, w jaki to robię, to sposób, w jaki patrzę na rzeczy. To, jak patrzę na rzeczy w danym momencie, to ja. Innym problemem Jnana Jogi jest to, że nie ma zestawu technik odpowiadających asanom, których można używać do grania mentalnych krawędzi. W Hatha Jodze asany są niezbędne, ponieważ w życiu rzadko rzucasz wyzwanie lub nawet osiągasz fizyczne granice.
Jednak codziennie stykasz się ze swoimi mentalnymi krawędziami, czy tego chcesz, czy nie, więc technika mechaniczna nie jest konieczna. W Hatha Jodze wymagania danej postawy, natychmiastowe sprzężenie zwrotne bólu fizycznego, możliwość zranienia przez nieostrożność, właściwe użycie oddechu, mogą pomóc w zwróceniu niezbędnej uwagi. W Jnana Yoga kluczem jest również uwaga. Aby dowiedzieć się, jak działa myśl, należy zwrócić uwagę na formy, jakie przybiera: słowa, zdania, obrazy.
Bardzo ważne jest również, aby być świadomym tego, na czym w danym momencie kierujesz swoją uwagę. Twoja uwaga w dowolnym momencie jest tym, czym jesteś w danym momencie i to bezpośrednio ujawnia twoje uwarunkowania. Świadomość ruchu uwagi jest w rzeczywistości procesem medytacji, który zmienia świadomość. Wynikające z tego poczucie dystansu i jakość oderwania pozwalają na obiektywność, która nie jest ograniczona strukturami myśli. Ta obiektywność jest źródłem nowości i kreatywności, przynosząc poczucie podziwu, które wykracza poza to, co tylko osobiste. Może też wywołać strach. Ponieważ myślimy o świecie i o sobie, prawdziwa obiektywność może rzucić wyzwanie tkance naszego życia, stawiając opór i strach. Ten sam lęk jest oznaką istnienia uwarunkowań psychicznych i zwracanie na nie uwagi (granie na krawędzi) „rozciąga się”to trochę podobnie, jak świadome granie na krawędzi bólu rozciąga ciało.
Chociaż jnana jogi nie można praktykować w zwykłym sensie („praktyka” zwykle oznacza powtarzanie w kierunku gromadzenia pożądanych nawyków), można „praktykować” jnana jogę, siedząc cicho i obserwując wewnętrzną panoramę. Zaletą cichego siedzenia jest chwilowe odsunięcie od zewnętrznych reakcji, co pozwala na łatwiejszy dostęp do myśli. Siedzenie pozwala również wypłynąć temu, co zostało stłumione przez myśl lub nieuwagę. Ponieważ granice mentalne przejawiają się w relacjach codziennego życia, z ludźmi, ideami, środowiskiem fizycznym, więc „praktyka” nana jogi może i ma miejsce nie tylko podczas formalnego siedzenia, ale we wszystkich aspektach życia.
Można pomylić uwagę z ciągłą próbą zrozumienia, co dzieje się w środku, co może skończyć się paraliżem lub usunięciem z życia. Uwaga nie jest procesem analitycznym obejmującym aktywność mózgu. Jest to prosta rejestracja tego, co się dzieje, tak aby nie było w to mieszane. Próba bycia uważnym usuwa nas z tego, co się dzieje, i dlatego nie jest uwagą.
Nie praktykuje się jnana-jogi, próbując skupić uwagę na strukturach myśli, aby dowiedzieć się, jakie są ograniczenia myśli. Skoro są tam krawędzie, nie trzeba ich szukać. Myśl, choć bardziej nieuchwytna, jest faktem w takim samym stopniu, jak ptak czy drzewo, więc wszystko, czego potrzeba, aby ją zobaczyć, to obiektywne spojrzenie. Prostota jnana jogi jest utrudniona, ponieważ mózg jest tak uwarunkowany myślami i nawykami - związany w swoich strukturach mentalnych, że przeniesienie świadomości z myśli na uwagę na pierwszy rzut oka wydaje się tajemnicze.
Kiedy myśl myśli o tej zmianie, czytając o niej lub przypominając sobie poprzednie jej wystąpienie, myśli próbuje spowodować tę zmianę. Jest to niemożliwe, ponieważ zmiana nie zachodzi w polu myśli. Jednak ta właściwość uwagi, ta zmiana świadomości jest dostępna w każdej chwili, ponieważ można być uważnym nawet na fakt, że ktoś nie zwraca uwagi. Naprawdę uczysz się Hatha Jogi tylko wchodząc na podłogę i robiąc to. Uczysz się o Janie Jodze, robiąc to.
Chociaż uczenie się nie jest mechaniczną akumulacją umiejętności, możesz dowiedzieć się o naturze procesów umysłowych, które są mechaniczne, które uniemożliwiają wystąpienie tej zmiany świadomości. Samo zrobienie tego umożliwia zmianę. Chociaż przedstawiłem hathę i jnana jogę jako oddzielne, ostatecznie tak nie jest, ponieważ one wzajemnie się uzupełniają i uzupełniają. Przekonałem się, że jnana joga jest nie tylko pomocna w wykonywaniu hatha jogi, ale jest konieczna.
Hatha Yoga to miniaturowy wszechświat zawierający w swojej własnej postaci wszystkie problemy tak zwanego zwykłego życia: ambicje, tworzenie obrazów, subtelne lub nie tak subtelne wtargnięcie porównań i rywalizacji, przyjemności spełnienia, niechęć do regresji , frustracje wynikające z niespełnienia oczekiwań i oczywiście wciąż powracające widmo strachu. Strach przed starzeniem się, przed umieraniem, przed własnym lenistwem i lenistwem, przed niedostosowaniem się do standardów, przed zrobieniem tego (czymkolwiek jest) - te i inne aspekty życia przejawiają się w Hatha Jodze w sposób szczególnie bezpośredni i przejmujący. sposób. Świadomość struktur myślowych, które powstają w wyniku fizycznego poznawania, jest integralną częścią procesu poznawania ciała.Badając uwarunkowania psychiczne, odkrywasz, że napięcie psychiczne warunkuje i napina ciało.
Powszechne wyrażenie „mocno” jest zwykle używane do opisania stanu psychicznego. Kiedy jesteś mocno wyprostowany, możesz zauważyć, jak ciało również napina się fizycznie. Te nawykowe napięcia ciała, które przez lata powodują sztywność, są repozytorium zinternalizowanych stanów psychicznych. Otwarcie się w fizycznej jodze otwiera cię psychicznie, a mentalne otwarcie pomaga w otwarciu ciała. Patrzę na hathę i jnana jogę jako dwie strony monety, jako swoje lustrzane odbicia. Są to różne drogi odkrywania, czym jest bycie człowiekiem.
Wiele cech innych tradycyjnych podejść do jogi, takich jak karma joga (joga działania na świecie) i radża joga (która jest specyficzną kombinacją różnych jogi atanjalego) jest uwzględnionych w tym podejściu. Joga tantryczna, która tradycyjnie jest połączeniem lub połączeniem mężczyzny i kobiety, może obejmować grę o przewagę w związku, która ujawnia inne aspekty uwarunkowań.
Bhakti, czyli pobożne aspekty jogi, które wiążą się z poddaniem się temu, co jest, są wynikiem głębokiego zrozumienia, jak działa wszechświat. Poważni ludzie w epoce historycznej zawsze na nowo badali i na nowo definiowali ideę ważności - która później stała się tradycją, która ma zostać ponownie zdefiniowana w miarę ewolucji czasów i ruchu świadomości. Sposób, w jaki odpowiedziałem na pytanie „Co to jest joga?” w pewnym sensie nie jest tradycyjne. Joga zawsze była syntezą osobistego doświadczenia i tradycji - mieszanką nowego i starego. Rzeczywiście, integralną częścią tradycji jogi jest ciągłe reinterpretowanie tego, czym jest joga. To właśnie ta elastyczność w sercu jogi sprawiła, że joga od tysięcy lat ma znaczenie.
