Medytowałemprzez długi czas, ale kiedy przybyłem do North Fork w Kalifornii, na obrzeżach Parku Narodowego Yosemite, na moje pierwsze 10-dniowe odosobnienie vipassana, byłem przerażony.
W co ja się wpakowałem ? Zastanawiałem się, jadąc polną ścieżką do Kalifornijskiego Centrum Medytacji Vipassana. A jeśli zostaniemy wciągnięci w kolejną wojnę światową i nikt nie będzie mógł do mnie dotrzeć ?
Moje nerwy były napięte. Miałem właśnie spędzić 10 godzin i 45 minut dziennie na siedzącej medytacji w całkowitej ciszy - bez telefonu, komputera, dziennika, książek, ćwiczeń, jogi ani mówienia.
Brak rozmowy wydawał się łatwy. Jako nauczycielka jogi i medytacji spędzam cały dzień, używając głosu. Cisza wydawała się mile widzianą ulgą. Ale bez dziennika, czytania czy jogi? To było po prostu okrutne.
Zobacz także Naucz się medytować
Rozpakowując torby i wiele poduszek do medytacji i rekwizytów, które z pobłażaniem sobie ze sobą zabrałem, zdałem sobie sprawę, że pomimo moich lat praktyki jogi, najtrudniejszą częścią tego odosobnienia byłby prawdopodobnie fizyczny dyskomfort, który wynikałby ze wszystkich. te godziny siedzenia. Poszedłem do małego stawu po kobiecej stronie ośrodka - mężczyźni i kobiety są rozdzielani podczas odwrotu - i usiadłem nad małym strumieniem. Słyszałem żebro żab, gdy obok mnie brzęczała piękna ważka. Natura podpowiadała mi, że będzie dobrze. Zacząłem się osiedlać.
Tego wieczoru, gdy 50 kobiet weszło do sali medytacyjnej, rozejrzałam się wokół ludzi, z którymi miałam siedzieć w ciszy przez następne 10 dni. Po rozpoczęciu odosobnienia kontakt wzrokowy nie jest dozwolony, więc to była moja jedyna szansa, aby dobrze przyjrzeć się innym medytującym, zanim zaczęliśmy.
Zobacz także Znajdź swój styl medytacji dzięki tym 7 praktykom
Następnego ranka dzwonek budzący zadzwonił o 4 rano. Włożyłem najprzytulniejsze spodnie dresowe i potknąłem się w ciemności w kierunku sali medytacyjnej. Gdy zaczęła się poranna praktyka, zacząłem odczuwać niepokój. Temperatura mojego ciała wzrosła, a po twarzy zaczęły spływać kropelki potu. Zdjąłem sweter. Kiedy upał trwał dalej, związałem włosy z tyłu. Kiedy mój niepokój osiągnął szczyt, otworzyłem oczy i zemdlałem głową w poduszkę medytacyjną kobiety siedzącej przede mną. Nie mam pojęcia, jak długo mnie nie było. Otworzyłem oczy, usiadłem z powrotem, wziąłem oddech i poczułem, jakbym opuścił swoje ciało. To odosobnienie vipassany zaczęło się z hukiem.
Chociaż nazywa się to „cichym odosobnieniem”, wydawało się głośniejsze niż słuchanie radia na pełną głośność - nie dlatego, że ktoś mówił, ale dlatego, że głos w mojej głowie nieustannie opowiadał wszystko. Słuchałem, jak mój oddech wchodzi i wychodzi. Słuchałem kaszlu, pociągania nosem, odchrząkiwania gardła i wielu innych odgłosów ciała. Byłem świadomy moich osądów, lęków i fizycznych bólów, które wciąż narastały i opadały. To było nudne. To było jak praca.
Zobacz także Łatwa codzienna medytacja
Potem, trzeciego dnia, wydarzyło się coś magicznego: moje ciało - i umysł - stały się nieruchome. Podczas gdy mój fizyczny dyskomfort związany z całym tym siedzeniem wciąż tam był, przestał definiować moje doświadczenie z chwili na chwilę, a mój psychiczny monitor sali zniknął.
To odosobnienie obudziło mnie w sposób, w jaki moja praktyka i trening jogi nigdy nie miały. Obudziłam się z głosem w mojej głowie, który był samokrytyczny i bolesny w słuchaniu, i uwielbiałam tę część siebie w leczeniu. Słyszałem pełne miłości głosy moich nauczycieli, szepczące: „Niech to służy otwarciu waszych serc; To także jest praktyka; Możesz robić trudne rzeczy; To też się zmieni; Nic nie odchodzi, dopóki nie nauczy Cię tego, czego musisz się nauczyć ”. I siedziałem, ostatecznie mając niesamowite doświadczenie bólu, który nie był już „mój”. Jasne, czułem to w swoim ciele, ale nauczyłem się nie identyfikować się z bólem. Zacząłem ufać, że wszystko ze mną w porządku; że ból może tam być i że mogę być od niego oddzielony.
Poruszając się po niepokoju, strachu, samokrytyce i bólu, których doświadczyłem podczas tych odosobnień, obudziłem się w prawdziwym znaczeniu jogi i głębokiej nowej głębi obecności, miłości i akceptacji, która pozostanie ze mną na zawsze.
Zobacz także korzyści płynące z medytacji dla dużego mózgu
Cicha medytacja Vipassana w skrócie
GDZIE MOŻESZ SPRÓBOWAĆ
Medytacja Vipassana jest powszechnie nauczana podczas 10-dniowych, cichych odosobnień z instrukcjami dotyczącymi uważności i naprzemiennymi okresami medytacji siedzenia i chodzenia.
WIĘCEJ O HISTORII VIPASSANA
dhamma.org
3 CENTRA REKLAMOWE W USA DO ROZWAŻENIA
Spirit Rock
Towarzystwo Medytacji Wglądu
Barre w stanie Massachusetts
Shambhala Mountain Center
Red Feather Lakes, Kolorado
O naszym autorze
Lauren Eckstrom jest nauczycielką jogi i medytacji w Los Angeles i współautorką książki Holistic Yoga Flow: The Path of Practice. Prowadzi warsztaty, rekolekcje i szkolenia dla nauczycieli Holistic Yoga Flow wraz z mężem, nauczycielem jogi Travisem Eliotem, z którym współtworzyła Yoga 30 for 30 - 30-dniowy internetowy program jogi obejmujący półgodzinne codzienne praktyki. Dowiedz się więcej na laureneckstrom.com.
