Spokój w środku

Jest to trzecia z trzyczęściowej serii o brahmaviharach, która pokazuje nam drogę do lepszej, bardziej współczującej relacji z nami i innymi. Przeczytaj część I: Miłość w pełnym rozkwicie i część II: Tak się cieszę z Ciebie.

Wiele osób, które znam, unika czytania gazety z samego rana - konfrontacja ze wszystkimi niesprawiedliwościami i złymi uczynkami na świecie jest niepokojącym sposobem na rozpoczęcie dnia. Trudno jest czytać o najnowszym oszustwie dotyczącym finansów korporacyjnych lub nieprzyzwoitości handlu ludźmi i zachować spokój, a jeszcze trudniej jest wiedzieć, jak zareagować. Konflikt wydaje się jeszcze bardziej bezpośredni, gdy jesteś świadkiem niesprawiedliwego czynu z pierwszej ręki lub jesteś jego adresatem, niezależnie od tego, czy jest to kradzież portfela, włamanie do samochodu, czy jakiekolwiek bolesne zachowanie skierowane w twoją stronę. Odpowiedzią na ten problem jest upeksza , czwarta z brahmavihar.

Ten stan umysłu, nauczany zarówno w jodze, jak i buddyzmie, pozwala nam reagować na niegodziwe czyny innych, a nawet na wszystkie fluktuacje życia, w taki sposób, że jesteśmy, jak opisuje to buddyjski uczony Peter Harvey, odwrotnie sposób, w jaki James Bond lubi swoje martini: zmieszany, ale nie wstrząśnięty. Kiedy kultywujemy spokój ducha, jesteśmy poruszeni niesprawiedliwością na świecie i zmotywowani do polepszania sytuacji, ale nasz głęboki wewnętrzny spokój nie zostaje zakłócony. Upekha, czasami tłumaczona przez komentatorów Jogasutry jako „obojętność” w obliczu niemoralnych, niemoralnych lub szkodliwych czynów innych, jest lepiej rozumiana jako „spokój ducha”, stan zrównoważonej otwartości, który pozwala na zrównoważone, jasne odpowiedź na wszystkie sytuacje, a nie reakcję wywołaną reaktywnością lub emocjami.Upeksza nie jest obojętnością na cierpienie innych ani nijakim stanem neutralności. W rzeczywistości oznacza to, że troszczymy się i głęboko troszczymy się o wszystkie istoty równomiernie!

Takie rozumienie upekszy jako spokoju umysłu podkreśla znaczenie równowagi. Zrównoważone serce nie jest sercem nieczułym. Zrównoważone serce odczuwa przyjemność bez chwytania go i kurczenia się, odczuwa ból bez potępiania i nienawiści i pozostaje otwarte na neutralne doświadczenia z obecnością. Nauczycielka medytacji wglądu, Sharon Salzberg, mówi o spokoju jako „przestrzennym bezruchu umysłu”, w którym możemy pozostać połączeni z innymi i wszystkim, co dzieje się wokół nas, jednocześnie pozostając wolnymi od naszego uwarunkowanego nawyku chwytania przyjemnego i odpychania nieprzyjemnego.

Still Mind

Jednym ze sposobów osiągnięcia równowagi umysłu jest eksperymentowanie z medytacją uważności. Zamiast skupiać uwagę na pojedynczym obiekcie, takim jak oddech lub mantra, medytacja uważności obejmuje świadomość zmieniających się obiektów percepcji z chwili na chwilę. Uważność jest jak reflektor, świecący na całe pole doznania, w tym na odczucia, emocje i myśli, gdy pojawiają się i przemijają w dynamicznym, ciągle zmieniającym się strumieniu, który charakteryzuje ludzkie doświadczenie ciała i umysłu. Uważność pozwala ci zobaczyć naturę rozwijającego się procesu bez dania się złapać w reaktywność, bez utożsamiania się ze swoimi odczuciami, emocjami i myślami. Ten wgląd zmienia twój stosunek do ciała i umysłu. Fale wciąż nadchodzą, ale nie dają się one porwać. Lub, jak często mawiał Swami Satchidananda: „Możesz”t zatrzymać fale, ale możesz nauczyć się surfować! ”Ta umiejętność zachowania równowagi w ciągle zmieniających się warunkach jest równowagą spokoju.

Jest stara historia, która ilustruje mądrość tego stanu umysłu. Najcenniejszym dobrem rolnika jest jedyny posiadany przez niego koń. Pewnego dnia ucieka. Wszyscy mieszkańcy miasta współczują mu: „Och, co za okropne szczęście! Popadłeś teraz w nędzę, bez możliwości ciągnięcia pługa lub przemieszczania towarów!” Farmer odpowiada tylko: „Nie wiem, czy to niefortunne, czy nie; wiem tylko, że mojego konia nie ma”.

Kilka dni później koń wraca, a za nim jest sześć kolejnych koni, zarówno ogierów, jak i klaczy. Mieszkańcy mówią „Och! Udało ci się bogaty! Teraz masz siedem koni na swoim koncie!”. Rolnik ponownie mówi: „Nie wiem, czy mam szczęście, czy nie; mogę tylko powiedzieć, że mam teraz siedem koni w mojej stajni”.

Kilka dni później, gdy syn rolnika próbuje włamać się do jednego z dzikich ogierów, zrzuca go z konia i łamie mu nogę i ramię. Wszyscy mieszkańcy narzekają na jego los: „Och, jakie to straszne! Twój syn został tak ciężko ranny, że nie będzie w stanie pomóc ci przy żniwach. Co za nieszczęście!” Rolnik odpowiada: „Nie wiem, czy to nieszczęście, czy nie; wiem tylko, że mój syn został ranny”.

Niecały tydzień później armia przeszła przez miasto, werbując wszystkich młodych mężczyzn do walki ... wszyscy oprócz syna rolnika, który nie może walczyć z powodu kontuzji.

Faktem jest, że nie możesz wiedzieć, jakie zmiany przyniesie twoje życie ani jakie będą ostateczne konsekwencje. Równowaga pozwala na tajemnicę rzeczy: niepoznawalną, niekontrolowaną naturę rzeczy takimi, jakimi są. W tej radykalnej akceptacji leży pokój i wolność - właśnie pośród przyjemnych lub nieprzyjemnych okoliczności, w jakich się znajdujemy. Kiedy otwieramy się na prawdę, że tak naprawdę niewiele możemy kontrolować poza naszymi własnymi reakcjami na okoliczności, uczymy się odpuścić sobie. Pielęgnowanie cech dobroci, współczucia i radości otwiera serce na innych. Zrównoważenie równoważy dawanie miłości swojego serca z uznaniem i akceptacją, że rzeczy są takie, jakie są. Niezależnie od tego, jak bardzo możesz się o kogoś troszczyć, jak wiele możesz zrobić dla innych,niezależnie od tego, jak bardzo chciałbyś kontrolować rzeczy lub chciałbyś, aby były inne niż są, spokój ducha przypomina ci, że wszystkie istoty na całym świecie są odpowiedzialne za swoje własne działania i za konsekwencje swoich działań.

Bez tego rozpoznania łatwo popaść w zmęczenie współczuciem, wypalenie pomocnika, a nawet rozpacz. Zrównoważenie pozwala ci otworzyć serce i ofiarować miłość, dobroć, współczucie i radość, jednocześnie pozwalając odejść swoim oczekiwaniom i przywiązaniu do rezultatów. Zrównoważenie daje pozostałym trzem brahmaviharom kshanti : cierpliwość, wytrwałość i wyrozumiałość. Możesz więc mieć otwarte serce, nawet jeśli życzliwość, współczucie i pełna uznania radość, którą ofiarujesz innym, nie zostaną odwzajemnione. A kiedy konfrontujesz się z niegodziwymi czynami innych, spokój ducha pozwala ci odczuwać współczucie dla cierpienia, które leży u podstaw ich działań, jak również dla cierpienia, które ich czyny powodują dla innych. To spokój ducha przynosi niezmierzalność lub bezgraniczność pozostałym trzem brahmaviharom.

Pociesz się tym, co jest

Twoja praktyka asan daje dobrą okazję, aby lepiej rozpoznawać, gdzie, kiedy i jak dajesz się złapać lub porwać przez reaktywność, a także obserwować swoje przywiązanie do wyników. Możesz nawet zauważyć przywiązanie do motywacji do ćwiczeń! Pragnienie dobrego samopoczucia i unikania nieprzyjemnych rzeczy może bardzo dobrze wpłynąć na całe twoje doświadczenie w praktyce. Ale utrwalanie wyników może spowodować, że przegapisz kluczowe aspekty procesu. Kontynuując praktykę asan, w pewnym momencie jest prawdopodobne, że czynniki poza twoją kontrolą - realia anatomiczne, urazy, starzenie się lub choroba - wpłyną na twoją praktykę. Kiedy to zrobią, masz szansę ćwiczyć równowagę, pozwalając odejść swojemu przywiązaniu do rezultatów, których szukałeś. Zrównoważenie daje ci energię do wytrwania, niezależnie od wyniku,ponieważ jesteś połączony z integralnością samego wysiłku. W Bhagavad Gicie Kryszna mówi Arjunie, że ta postawa skupienia się na działaniu bez przywiązania do wyniku jest jogą: „Opętany, zdecydowany, działaj bez myśli o rezultatach, otwarty na sukces lub porażkę. Ten spokój ducha jest jogą”. Podobnie Patanjali mówi nam w rozdziale 1 Jogasutry, wersety od 12 do 16, żeabhyasa , ciągły wysiłek w połączeniu z vairagyą , chęć obserwowania doświadczenia bez bycia złapanym w reakcję na nie, doprowadzi do uwolnienia się od cierpienia.

Siedząc ze spokojem

Aby formalna praktyka kultywowania spokoju ducha, zacznij od uspokajających oddechów lub medytacji z mantrą. Kiedy już poczujesz spokój, zastanów się nad swoim pragnieniem szczęścia i wolności od cierpienia, zarówno dla siebie, jak i dla innych. Rozważ swoje pragnienie służenia potrzebom innych i współczującego zaangażowania w świat. Uznaj radość i cierpienie, które istnieją na całym świecie - dobre i złe uczynki. Kontynuując oddychanie do centrum swojego serca, przyjmij do wiadomości konieczność zrównoważenia swojego pragnienia dokonania pozytywnych zmian w świecie z rzeczywistością, że nie możesz kontrolować działań innych.

Przypomnij sobie obraz kogoś, do kogo nie masz silnych uczuć w taki czy inny sposób. Mając tę ​​osobę w swojej wyobraźni, powtórz sobie następujące zdania, koordynując z oddechem, jeśli chcesz:

Wszystkie istoty takie jak ty są odpowiedzialne za swoje własne działania.

Cierpienie lub szczęście są tworzone przez związek z doświadczeniem, a nie przez samo doświadczenie.

Chociaż życzę ci wszystkiego najlepszego, wiem, że twoje szczęście lub nieszczęście zależy od twoich działań, a nie od moich życzeń względem ciebie.

Nie daj się złapać w reaktywność.

Nie krępuj się używać innych podobnych, odpowiednich zwrotów własnego pomysłu. Po kilku minutach przenieś swoją uwagę na dobroczyńców, w tym nauczycieli, przyjaciół, rodzinę i niewidocznych pracowników, którzy utrzymują infrastrukturę społeczną w stanie sprawności. Po cichu powtarzaj sobie zdania, kontemplując tych dobroczyńców.

Po kilku minutach zacznij myśleć o swoich bliskich, kierując frazy do nich, a następnie do trudnych osób w Twoim życiu. O ile życzliwość, współczucie i radość wobec tych, których kochamy, przychodzą łatwiej niż tym, z którymi mamy trudności, często jest odwrotnie, jeśli chodzi o spokój ducha. Dużo łatwiej jest zaakceptować fakt, że ci, których nie lubimy, są odpowiedzialni za własne szczęście niż za tych, na których nam zależy, ponieważ czujemy do nich większe przywiązanie. Niezależnie od tego, jakie masz doświadczenia, po prostu zanotuj jakąkolwiek reaktywność i zobacz, czy możesz zachować równowagę ze swoją reaktywnością! Rozszerz swój zasięg po kilku minutach, aby objąć wszystkie istoty na całym świecie, a następnie w końcu kontempluj równowagę w stosunku do siebie, zauważając, jak najtrudniejsze może być branie odpowiedzialności za własne szczęście i nieszczęście.

Wszystkie istoty, łącznie ze mną, są odpowiedzialne za swoje własne działania.

Cierpienie lub szczęście są tworzone przez związek z doświadczeniem, a nie przez samo doświadczenie.

Chociaż życzę sobie tylko tego, co najlepsze, wiem, że moje szczęście lub nieszczęście zależy od moich działań, a nie od życzeń dotyczących mnie.

Obym nie dał się złapać na reaktywności.

Kiedy kultywujesz mettę (przyjazną cechę życzliwego szacunku), karuna (współczującą odpowiedź na cierpienie innych) i mudita (radość ze szczęścia i sukcesów innych), to spokój ducha ostatecznie pozwala ci naprawdę rozwinąć zdolność do doświadczania tego rodzaju bezgranicznej miłości do osób spoza twojego bezpośredniego kręgu przyjaciół i rodziny, otwierająca się na nieskończoną zdolność twojego serca do objęcia wszystkich istot.

Frank Jude Boccio jest nauczycielem jogi i buddyzmu zen oraz autorem Jogi uważności.

Zalecane

Spodnie Top Yoga
Medytacja z wolnymi rękami
P + O: Dlaczego otwieracze bioder są dla mnie tak dobre?